Het Europees Parlement debatteerde woensdagavond met EU-buitenlandvertegenwoordiger Catherine Ashton over de situatie in Tunesië en Egypte. Het Europarlement was eensgezind in haar steun voor de bevolking van Egypte, maar Ashton bleef ontzettend zwak in haar uitlatingen naar de Egyptische machthebbers, vond GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini. Sargentini zegt dat de gebeurtenissen in deze Arabische landen aantonen dat het buitenlands beleid van de Europese Unie volledig faalt en dat het structureel hervormd moet worden.

Sargentini: “Er was en er is een volledig gebrek aan inzicht en daadkracht bij de Europese Unie in deze kwestie. Ashton staat erbij en kijkt ernaar, terwijl de burgers in die landen lijden onder dictators.”

“We moeten onze onvoorwaardelijke steun geven aan de roep om vrijheid en democratie van het Egyptische volk en de bevolking in andere Arabische landen. Mubarak moet aftreden om vrije en eerlijke verkiezingen mogelijk te maken.”

Schijnveiligheid en handelsbelangen

De situatie in Tunesië en Egypte toont aan dat het buitenlandbeleid afstevent op een faillissement. Omwille van schijnveiligheid, stabiliteit en handelsbelangen steunt de Europese Unie steevast repressieve regimes. De Groenen in het Europees Parlement stelden dit beleid meerdere keren aan de kaak, maar dat lijkt aan dovemansoren gericht. De lidstaten van de Europese Unie laten hun beleid veel te veel bepalen door economische belangen en zogenaamde stabiliteit in de Arabische regio. Ashton gedraagt zich op haar beurt veel te veel als voorzitter van de ministers van Buitenlandse Zaken, in plaats van het gezicht te zijn dat mensenrechten en democratie overal ter wereld propageert.

Europese toetsingscommissie

Sargentini vindt dat de strikte naleving van voorwaarden zoals democratie, mensenrechten en de rechtsstaat de vereisten moeten zijn voor samenwerking en financiële steun. Ze ziet zelfs hier ook een rol weggelegd voor het Europees Parlement dat deel zou kunnen uitmaken van een brede toetsingscommissie.

Sargentini: “Hervormingen en economische vooruitgang moeten beginnen bij vrijheid, democratie en het respecteren van mensenrechten. Zonder deze voorwaarden mag de Europese Unie geen associatieakkoorden aangaan of financiële steun verlenen. We hebben lang genoeg met ons buitenlandbeleid onze eigen geloofwaardigheid ondermijnd. Dat moet nu voor eens altijd afgelopen zijn."