Nu de bewonersdelegatie vandaag om volkomen begrijpelijke en terechte redenen de stekker uit de Alderstafel hebben getrokken, wordt de politiek weer keihard geconfronteerd met de keuzes die voorliggen rond de toekomst van Schiphol. Krijgt de luchthaven voor de zoveelste keer de ruimte om haar milieugrenzen te verleggen? Of erkennen we dat de sky niet de limit is en ook Schiphol, net als elk ander bedrijf, moet leven met milieugrenzen.
GroenLinks vindt dat de met de huidige wet rond geluid weinig mis is, behalve dat deze Schiphol al teveel ruimte laat. In plaats van de ontwikkeling van het zoveelste nieuwe systeem, moeten politici de ruggengraat hebben de wet gewoon te handhaven. Omwille van de belangen van omwonenden, maar ook omwille van de klimaatcrisis. De luchtvaartsector is volgens het Milieu en Natuur Planbureau verantwoordelijk voor liefst tien procent van de Nederlandse bijdrage aan het broeikaseffect. En dat loopt snel op.
De bewoners waren opgezadeld met een mission impossible. De vraag aan hen was aan te geven hoe ze de groei van Schiphol gehad wilden hebben. “Zal ik op uw hoofd slaan, of dat op het hoofd van uw buurman?”. Terecht hebben zij zich er uiteindelijk niet voor geleend.
Daarbij heeft zeker niet geholpen dat minister Eurlings zich vlak voor de zomer openlijk met het polderoverleg ging bemoeien. Toen bleek dat er aan de Alderstafel geopperd werd een maximum aantal vluchten aan Schiphol op te leggen, meldde Eurlings alvast dat zulks niet aan de orde kon zijn. Dat schaadde de onderhandelingspositie van de bewoners. Daarna kwam het niet meer goed.
De Kamer kan zich niet langer verschuilen achter de brede schouders van een oud VROM-minister en moet zelf aan de bak. Kees Vendrik wil dinsdag tijdens het vragenuurtje horen hoe de minister denkt de impasse te doorbreken.
Kees Vendrik