Migratiedeals

In de migratiedeals met landen buiten de EU financiert de EU doorreislanden om vluchtelingen tegen te houden of over te nemen van Europese landen. Hierdoor komen vluchtelingen vast te zitten in landen waar geen toegang is tot asielprocedures of opvang en waar de mensenrechten niet worden gerespecteerd.

Sinds 2015 is de Europese Unie intensiever gaan samenwerken met landen buiten Europa om vluchtelingen tegen te houden voordat zij de Europese grenzen bereiken. De EU financiert de Libische kustwacht om mensen terug te sturen naar Libische detentiecentra, Turkije wordt betaald om vluchtelingen tegen te houden terwijl zij daar dreigen te worden uitgezet naar Syrië en EU-gefinancierde projecten in Eritrea zijn gelinkt aan dwangarbeid. 

“ “De EU heeft nu een carte blanche om buiten haar eigen grenzen migratie te stoppen. Maar het Europees recht stopt niet bij de eigen grenzen: de EU moet zich ook in het beleid buiten de Europese grenzen houden aan Europese en internationale verdragen.” ”
Tineke

Onafhankelijk monitoringssysteem

In het rapport roept Strik de Europese Commissie op om een onafhankelijk en transparant monitoringssysteem op te zetten, waarin alle afspraken over migratie met landen buiten Europa regelmatig worden beoordeeld op de impact op mensenrechten. Als blijkt dat mensenrechten worden geschonden moet samenwerking worden opgeschort. Daarbij moet het EU-agentschap voor Fundamentele Rechten toezicht kunnen houden op de acties van de EU in landen buiten de EU. 

Tineke: “Er is nu bijna geen toezicht op de situatie waarin vluchtelingen terechtkomen als een migratiedeal wordt gesloten. De afspraken met landen moeten transparant zijn, toetsbaar zijn voor het Europees Parlement en nog belangrijker: ze moeten voldoen aan de mensenrechten. De EU moet verantwoordelijkheid delen met de rest van de wereld, door vluchtelingenopvang in arme landen te financieren – zij vangen immers 85 procent van de vluchtelingen op - en door de meest kwetsbare vluchtelingen hier op te vangen.”