Voor of tegen globalisering? Die vraag is onzinnig, stelt Daniel Dohn-Bendit tijdens het één-op-één debat met Frits Bolkestein. Globalisering is een feit, de vraag is hoe ermee om te gaan. Een fel, maar open en eerlijk debat tussen twee welbespraakte opponenten.

De klassieke liberaal Bolkestein gaf toe dat regels nodig zijn en 'rooie Dany', de personificatie van de studentenopstand in '68, bleek minder anti-globalist dan menigeen denkt. De Brusselse afdelingen van GroenLinks en de VVD organiseerden voor de tweede keer een debat tussen deze twee begenadigde debaters, woensdag 14 april.

 'Globofobics'
Bolkestein sprak zijn afschuw uit over de 'globofobics' die de mislukking van de WTO-onderhandelingen op Cancun als overwinning claimden. Bolkestein ziet de globalisering als de motor tot economische ontwikkeling en daarmee ook democratische ontwikkeling. “Het openen van markten is in ons aller voordeel en voor arme landen in het bijzonder.” Cancun leverde leverde echter ook niet meer vrijhandel op voor de arme landen, en dus geen economische en politieke vooruitgang.

Naïef
Cohn-Bendit was het met Bolkestein eens dat de markteconomie een voorwaarde voor democratie is, maar vindt het naïef te denken dat een markteconomie alleen maar goeds brengt en geen regels nodig heeft. Een democratie komt volgens hem niet automatisch tot stand, zoals Bolkestein in zijn bijdrage deed voorkomen. Ook in de huidige democratieën is een zware strijd geleverd om tot dat punt te komen en een herverdeling van de macht en winst te bewerkstelligen.

Onrechtvaardig
De huidige strijd van allerlei maatschappelijke organisaties tegen de werkwijze van de WTO is een resultaat van die onrechtvaardige onderhandelingen, zo bepleitte Cohn-Bendit. Als voorbeeld gaf hij de weigering van de Amerikanen om katoen uit Burkino Faso op hun markt toe te laten. Bolkestein gaf toe dat dit beschamend was. Zelfs een vrije markt heeft regels nodig, zo beaamde Bolkestein. “Welcome to our club”, jubelde Cohn-Bendit. “I already have a club”, parreerde Bolkestein.

Meer dan economische regels
Cohn-Bendit wilde verder gaan dan louter economische regels en pleitte voor sociale en ecologische randvoorwaarden. Zo zou aan de toetreding van China tot de WTO verbonden moeten zijn dat werknemers ook het recht op organisatie hebben en andere zaken die in de labour-convention zijn opgenomen. Ook afspraken zoals het Kyoto-protocol om het broeikas-effect en de CO2-uitstoot tegen te gaan, zijn voor Cohn-Bendit voorbeelden van waar het heen moet in een globaliserende wereld. Bolkestein liet zich hier niet helder over uit en beperkte zich tot de noodzaak van economische afspraken in een wereldwijd framework.