GroenLinks is onaangenaam verrast door de harde conclusies van de Rekenkamer naar C2000, het nieuwe communicatiesysteem voor brandweer, politie en hulpdiensten. Binnenlandse Zaken lijkt de Kamer systematisch onvolledig te hebben geïnformeerd. Daarom is een parlementair onderzoek noodzakelijk.

De conclusies van de Algemene Rekenkamer naar de planning, de begroting, de kostenoverschrijdingen en de informatievoorziening aan de Kamer liegen er niet om. De omvang van het project C2000 blijkt van het begin af fors te zijn onderschat, er liggen nog onbekende kosten in het verschiet voor de regionale implementatie van het communicatiesysteem en de totale kosten blijven vooralsnog onduidelijk.

Belangrijk is ook de constatering van de Rekenkamer dat de Tweede Kamer bij voortduring onvolledig en onvoldoende is ingelicht over de werkelijke problemen bij de voortgang van het project. Dit terwijl de Kamer van de implementatie van het nieuwe communicatiesysteem reeds in 1997 een speerpunt in de jaarlijkse controle van het ministerie van Binnenlandse Zaken maakte. Het ministerie blijkt de zaken rooskleuriger te hebben voorgesteld dan zij waren.

Door de gebrekkige infomatievoorziening heeft de Tweede Kamer geen deugdelijk beeld kunnen krijgen van de financiële, inhoudelijke en planningstechnische aspecten van C2000. Maar ook over het jaarverslag over 2002 krijgt het ministerie een harde waarschuwing van de Rekenkamer; de financiële onderbouwing in de begroting en jaarrekening schiet tekort ten aanzien van de direct bij C2000 betrokken agentschappen ITO en KLPD. De Rekenkamer geeft een dikke onvoldoende ten aanzien van de rechtmatigheid van de jaarrekening van BZK over het jaar 2002. Daarover wordt al deze week met de minister gedebatteerd.

Het lijkt er al met al op dat het ministerie de Kamer systematisch onvolledig heeft geïnformeerd over de voortgang van het project. GroenLinks kan zich volledig vinden in de aanbevelingen van de Algemene Rekenkamer, en acht de tijd rijp voor een kort en beperkt parlementair onderzoek naar de tekortschietende informatievoorziening. Daarbij moet met name worden onderzocht in hoeverre de Tweede Kamer willens en wetens door het ministerie van Binnenlandse Zaken danwel de betrokken projectorganisaties is misleid.

Marijke Vos