“Europa belemmert een kans op een goede uitkomst van de klimaattop in Parijs doordat ze structureel weigert om te komen met concrete plannen voor klimaatfinanciering.” Dat stelt Bas Eickhout, die namens de Groenen in het Europees Parlement bij de klimaattop aanwezig is. “Financiering is nodig om ontwikkelingslanden te helpen bij de gevolgen van klimaatverandering en om ze de juiste impuls te geven, zodat hun economieën duurzaam kunnen groeien.”
Dinsdag bespraken de Europese minister van Financiën hun gezamenlijke positie, maar de uitkomst noemt Eickhout teleurstellend. De voorstellen bevatten bijvoorbeeld geen concrete plannen om de klimaatfinanciering in de loop van de tijd te verhogen.
Ontwikkelingssamenwerking verkopen als klimaatfinanciering
“Er wordt met geen woord gerept wordt het feit dat we momenteel op grote schaal geld dat al naar ontwikkelingssamenwerking verpakken als klimaatfinanciering, dat is dus helemaal geen 'nieuw geld'. Ze hebben het wel vol trots over 14,5 miljard euro klimaatfinanciering in 2014, maar ze noemen 2015 niet, omdat het bedrag dan lager is.”
De ministers missen een uitgelezen kans om het Europese emissiehandelssysteem (ETS) aan te wijzen als bron voor klimaatfinanciering. Dat zou ontwikkelingslanden zekerheid geven Europa ook daadwerkelijk in de toekomst met het toegezegde geld over de brug komt. Ontwikkelingslanden willen deze zekerheid voordat ze zich zullen committeren aan een vooruitstrevend klimaatverdrag.
Fossiele brandstoffen
Eickhout: “Steeds horen we berichten over het uitfaseren van subsidies op fossiele brandstoffen. Het liefst nog voor 2020. Waar zijn de plannen? Hoe gaan we dat doen? Geen woord over te vinden in de tekst die vandaag is uitgekomen.”
De positie van het Nederlandse kabinet is ook niet om over naar huis te schrijven. Het kabinet sprak zich uit tegen verplichtende publieke financieringsdoelen in het nieuwe klimaatakkoord. Tevens wil de regering niet meer dan één jaar vooruit kijken. “Hoe kan je ontwikkelingslanden en investeerders overtuigen om betekenisvol beleid te ontwikkelen als er zoveel onzekerheid is?”
Ontwikkelde landen hebben decennia lang onverstoord CO2 uit kunnen stoten. Vrijwel al onze huidige welvaart is hierop gebaseerd, terwijl de armste landen de rekening gepresenteerd krijgen. “Het is hoogtijd dat we onze verantwoordelijkheid nemen”, concludeert Eickhout.