Zo begint de open brief van GroenLinks Kamerlid Tofik Dibi die afgelopen zaterdag in de Volkskrant stond. 'Deze persoonlijke brief is om u te vertellen hoe ik het ervaar dat u uw uiteindelijk kostbare stem aan de PVV hebt geschonken', schrijft Dibi. Hij baalt ervan dat velen blijkbaar geen alternatief hebben gevonden dan op een partij te stemmen die zijn bestaan ontkent: een modern moslim, die al langere tijd in Nederland woont, een hoge opleiding heeft genoten en het belangrijk vindt om op een eigen manier invulling te geven aan het geloof. 'Wat Geert Wilders doet, is het opsluiten van alle moslims - en mij dus ook - in één interpretatie van de koran, namelijk die van radicale moslims. Wat ik wil doen is iets heel anders.'

Open brief, verschenen in de Volkskrant van 27 juni 2009.

Geachte PVV-stemmer,

Voor ik van wal steek, realiseer ik me natuurlijk terdege dat dé PVV-stemmer net zo min bestaat als dé Nederlandse cultuur. Toch voel ik een grote behoefte om mijn hart bij u te luchten. Er wordt de laatste tijd lustig over u geschreven, gefantaseerd en geanalyseerd. Geen krant kan meer opengeslagen worden en geen actualiteitenrubriek kan uitgezonden worden of u bent prominent in beeld. Best ironisch eigenlijk, dat u in feite op dezelfde wijze benaderd wordt als dé moslim.

Ik vraag me af hoe u het ervaart dat iedereen met u wilt praten om te weten wat u beweegt. Uit veel verhalen blijkt namelijk ook dat u in uw eigen omgeving niet openlijk uit de kast durft te komen als PVV-stemmer. Dat snap ik ook wel. De kans is groot dat u dan automatisch weggezet wordt als een xenofobe Tokkie. En dat terwijl ze zeggen dat u steeds meer te vinden bent in hoogopgeleide kringen. De reden dat ik u rechtstreeks aanspreek is niet om u te reduceren tot racist of u te onderzoeken als nieuw ontdekte diersoort. Ik wil u ook niet overtuigen niet meer op de PVV te stemmen. Die keuze is aan u en aan niemand anders. Deze persoonlijke brief is om u te vertellen hoe ik het ervaar dat u uw uiteindelijk kostbare stem aan de PVV hebt geschonken.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, ik baal als een stekker. Dat ervaar ik zo, omdat u blijkbaar geen enkel ander alternatief hebt gevonden dan een politieke partij die mijn bestaan ontkent. Ik zal uitleggen wat ik hiermee bedoel.

Een aantal jaar geleden is door het Sociaal Cultureel Planbureau onderzoek verricht naar de moslimgemeenschap in Nederland. Uit dat onderzoek bleek dat Nederlandse moslims die al langere tijd in Nederland wonen, die een hoge opleiding hebben en een betaalde baan, het belangrijk vinden om het geloof op een eigen en manier in te vullen en zij zijn kritisch op de precieze teksten in de koran. Zij houden er een modern leven op na, maar het moslim-zijn blijft hierin een essentieel onderdeel. Deze groep ‘vrijzinnige moslims’ wordt steeds groter. Eigenlijk vindt bij de islam hetzelfde proces van secularisatie plaats als sinds de jaren zestig met het christendom in Nederland is gebeurd.

Er is geen haar op mijn hoofd die ook maar één seconde fantaseert over de invoering van de sharia of de gewelddadige jihad. Elke keer als ik in aanraking kom met een boerka, ervaar ik dat net als u als een wandelende gevangenis. Homo’s moeten hand in hand door onze straten kunnen wandelen, zonder dat ook maar iemand zijn poot naar ze uitsteekt. Cabaretiers, columnisten, auteurs en kunstenaars moeten vrijelijk islamkritiek kunnen hebben zonder angst voor eigen leven. Ik hoop dat u nu niet denkt wat iedereen altijd tegen me zegt: ‘maar jij bent anders’. Ik ben namelijk met velen, zoals het onderzoek van het SCP laat zien.

Ik hoop ook niet dat u nu denkt, dat ik zeg dat er geen gevaren kleven aan de islam. U ziet geen spoken. Het feit dat uw politiek leider geen eens boodschappen kan doen zonder ring van bodyguards om zich heen is daarvan het onbetwistbare bewijs. Er zijn radicale moslims die met behulp van dood en verderf macht willen verwerven, ook in Nederland. Die bittere realiteit hebben we in New York, Madrid en Londen gezien, en zien we om de haverklap in islamitische landen. Wat ik wil zeggen is dat de dreiging van de radicale islam voor u net zo groot is als voor mij.

Maar belangrijker dan dat, wil ik zeggen: ik ga niet weg. Ik blijf hier. Ik ben een geboren en getogen Nederlander. Net zo Nederlands als u. Ik blijf hier, omdat ik van mijn land houd en net zo strijdbaar wil opkomen voor essentiële vrijheden als de vrijheid van meningsuiting of de gelijkheid van vrouwen. Ik ben niet ‘anders’, maar onderdeel van een nieuwe generatie kinderen van de multiculturele samenleving die zegt: er is geen weg terug. Dat is geen islamisering, maar een nuchtere Hollandse constatering.

Na de afschuwelijke aanslag op de Twin Towers en de barbaarse moord op Theo van Gogh, kreeg ik de onbedwingbare behoefte om mijn stem te laten horen. Wat Geert Wilders doet, is het opsluiten van alle moslims - en mij dus ook - in één interpretatie van de koran, namelijk die van radicale moslims. Wat ik wil doen is iets heel anders. Ik pleit niet voor een immigratiestop of voor uitzetting van Nederlandse moslims. Ik wil bondgenootschappen creëren met alle mensen, die vrijheid en gelijkheid net zo belangrijk vinden als ik, zodat er geen ruimte is voor een radicale islam.

Ik hoop u snel een keer in het echt te spreken. Tot dan.

Met vriendelijke groet,

Tofik Dibi, Tweede Kamerlid GroenLinks