GroenLinks wil dat er een parlementaire enquête komt naar de kosten van de zorg. Afgelopen weken bleek dat instellingen op grote schaal fraude te plegen met declaraties, dat verzekeraars miljardenwinsten maken en dat de prijs die de farmaceutische industrie vraagt voor medicijnen in Nederland vaak hoger ligt dan in andere landen. Volgens Linda Voortman maakt de grootschalige manier waarop de zorg in Nederland georganiseerd is perverse praktijken mogelijk.

Voortman:

Het is uiterst belangrijk dat iedereen die het nodig heeft betaalbare en goede zorg kan krijgen, daarom betalen we jaarlijks het immense bedrag van zeventig miljard euro aan de zorg. Maar de grootschalige manier waarop onze zorg georganiseerd is, maakt het mogelijk dat een veel te groot deel van dat geld niet terecht komt bij zorg aan patiënten, maar in de zakken van ziekenhuizen, verzekeraars en de farmaceutische industrie.

De Algemene Rekenkamer bracht eind 2011 een rapport uit waaruit blijkt dat de overheid onvoldoende controle heeft over de zorgkosten. Budgetten worden structureel overtreden, zonder dat het ministerie en de Kamer precies inzicht hebben waar het geld naartoe gaat.

Voortman: “Het gebrek aan inzicht waar het geld voor de zorg nu eigenlijk terecht komt zorgt ervoor dat het kabinet maar in het wilde weg gaat snijden op de thuiszorg en de dagbesteding. Maar als we de stijgende zorgkosten echt willen beteugelen is het nodig om het hele systeem van zorgbekostiging grondig tegen het licht te houden.”

Eerder deze week stelde de SP al een parlementaire enquête naar de zorgfraude voor. GroenLinks vindt dit voorstel te beperkt en wil het verbreden naar een enquête over de gehele uitgaven aan de zorg. Volgens GroenLinks ligt de kern van het probleem namelijk bij de grootschalige en onpersoonlijke manier waarop zorg in Nederland georganiseerd is.

Voortman: “Zorg gaat veel te vaak niet over een arts die zijn patiënt behandelt, maar over instellingen die berekenen hoe verschillende behandelcombinaties het meest geld in het laatje brengen. Die kille boekhoudersmentaliteit past niet bij zorgverlening en zorgt voor perverse praktijken. Kleinschalige, persoonlijke aanpak, waarbij patiënten zelf de regie krijgen over de zorg die zij ontvangen, kan ervoor zorgen dat het belastinggeld dat we uitgeven aan de zorg ook daadwerkelijk op de juiste plek terecht komt.”