Technische assistentie opdoeken in de snelheid die de minister voorstaat betekent dat het platteland en dunbevolkte gebieden in de steek worden gelaten. De minister gaat er van uit dat marktpartijen dit gat zullen opvullen, maar zij zullen weinig trek hebben in deze gemarginaliseerde gebieden. Met de nieuwe media, zoals internet, zullen deze gebieden ook niet ver komen, internetaansluitingen zijn hier bepaald niet dik gezaaid.
GroenLinks verwelkomt de discussie omtrent de uitzending van personeel, maar deze moet wel genuanceerd verlopen. Er zit een groot verschil tussen de wijze waarop de minister haar voorstellen gelanceerd heeft en hetgeen zij in haar nota schrijft. In de nota doet de minister enkele goede voorstellen, maar echt nieuw zijn deze niet. In feite bouwt zij voort op trends die al ingezet zijn. Daar waar zij een stap verder gaat dreigt zij zich te verstappen.
Ook moet niet vergeten worden dat technische assistentie de Nederlandse kennis van ontwikkelingszaken goed op peil houdt. Als Herfkens hier te veel afstand van wil doen, zal dit leiden tot een ontwikkelingsbeleid gebaseerd op boekenwijsheid in plaats van praktische kennis.
Nadenken over het nieuw richting geven aan technische assistentie is prima, maar dan wel op zodanige wijze dat de armen hier niet de dupe van worden.
Het begin van deze discussie is opnieuw een voorbeeld van Herfkens' methode van "dik hout zaagt men planken". Dit is niet de eerste keer dat de minister op deze manier in de media te keer gaat en deze houding doet het debat rond ontwikkelingssamenwerking bepaald geen goed. Erger nog: orkaan Herfkens blaast zo meer en meer het draagvlak onder ontwikkelingssamenwerking weg.
Farah Karimi