Europarlementariër Judith Sargentini is hoofd van een missie namens het Europees Parlement op de opbouw van de democratie in Myanmar/Birma te ondersteunen. Op de terugweg blogt ze over de uitdagingen waar de prille democratie en in het bijzonder het nieuwe parlement voor staan.
Het is warm op het vliegveld van Yangon. Buiten is het achtendertig graden en binnen eigenlijk net zoiets. De elektriciteit is net uitgevallen, dus de ventilator hield er mee op. Vreemd genoeg doen wifi en de breedbeeldtelevisie het nog wel. Prioriteiten.
Ik ben op de terugweg. De drie dagen afspraken met parlementariërs en ngo's zijn al weer voorbij. Ik ben weer in Myanmar na de verkiezingen van november 2015 waarin de NLD van Aung San Suu Kyi – The Lady – een landslide overwinning boekte. Bijna negentig procent van de leden van de twee kamers van het parlement werden vervangen.
Gloednieuwe politici
De nieuwe parlementariërs zijn allemaal gloednieuw in de politiek. Honderd van de vierhonderd leden hebben lang, heel lang, in de gevangenis gezeten. Dit parlement moet helemaal opnieuw beginnen. Het Europees Parlement probeert te helpen bij de heropstart en ik ben daar verantwoordelijk voor. Maar waar kunnen we de Birmese parlementariërs het beste mee van dienst zijn? De secretaris-generaal van het parlement wil graag computers voor zijn staf. Maar wij zijn geen ontwikkelingsorganisatie, wij bieden een soort van coaching van parlementariër tot parlementariër.