Illegalen hebben in Nederland recht op medisch noodzakelijke zorg. Minister Hoogervorst perkt dit recht in een brief van 16 oktober op slinkse wijze in. Hij doet dat niet recht voor zijn raap door een wetswijziging in te dienen. Heel terloops wordt er een beleidswijziging doorgevoerd waarmee illegalen in Nederland veel slechter af zijn.
Er is al enige tijd een stevig debat gaande tussen een deel van de Kamer, waaronder Groenlinks, en de minister voor Volksgezondheid, Hans Hoogervorst. De inzet is de zorg waar illegalen recht op hebben. Is dat nou acute zorg of medisch noodzakelijke zorg? Tijdens de behandeling van de Koppelingswet tien jaar geleden is dit debat ook gevoerd. Toen heeft de Kamer middels een wetswijziging zo goed als unaniem besloten dat illegalen recht hebben op medisch noodzakelijke zorg. De VVD trekt haar steun aan deze wetswijziging inmiddels in. Zij vindt dat illegalen alleen recht hebben op acute zorg. Vendrik: “Ik ben het tot in het diepst van mijn ziel oneens met dit standpunt, maar het is wel duidelijk.”
Minister Hoogervorst daarentegen zegt dat hij de wet uitvoert, maar doet dat vervolgens niet. In een brief aan de Kamer stelt hij dat illegalen recht hebben op zorg ter afwending van levensgevaar of blijvende invaliditeit. Dat is een uitwerking van het begrip acute zorg. Vendrik: "Dat is strijdig met de wet. Ik wil dat de minister deze week in de Kamer verantwoording komt afleggen."
De oplossing is vrij eenvoudig. De wet moet worden uitgevoerd, illegalen hebben recht op medisch noodzakelijke zorg en dat is nagenoeg alle zorg in het basispakket zonder nadere inperkingen. Om de problemen in de uitvoering aan te pakken moet er een Waarborgfonds Onverzekerden komen, iets waar een deel van de Kamer samen met de huisartsen, de ziekenhuizen, de gemeenten en de GGZ al langer voor pleiten. Ziekenhuizen kunnen bij het fonds de rekeningen declareren van onverzekerde patiënten. Indien mogelijk int het waarborgfonds de rekening alsnog bij de onverzekerde. Op die manier is het universele recht op zorg gewaarborgd en kunnen artsen weer gewoon hun werk doen.
Helaas wil de minister er niet aan. Hij blijft de problemen bagatelliseren. Ondertussen zitten alleen de straatdokters in Rotterdam al met 25 ernstig zieke patiënten die nergens terecht kunnen. Vendrik: "Dat kan niet en dat mag niet. Het is in strijd met het universele recht op zorg. En daar moet Nederland zich voor schamen."
Kees Vendrik