"Het kabinet is bij elkaar gebleven, maar de samenleving lijkt uit elkaar te vallen," zei Jesse Klaver in zijn speech tijdens de Algemene Beschouwingen. "De overheidsfinanciën zijn op orde, maar de samenleving is verdeeld. De premier blijft lachen, maar de samenleving heeft kiespijn." Lees zijn hele verhaal hieronder.
Gesproken woord telt.
Om te beginnen wil ik het kabinet feliciteren.
Het zijn de laatste Algemene Beschouwingen van deze premier.
Het kabinet heeft het volgehouden. De VVD en de PvdA, dat zijn gescheiden werelden, maar tussen beide partijen heeft de brug standgehouden.
Diederik en Mark, ze hebben zich niet uit elkaar laten spelen.
Er waren spanningen zo nu en dan, een beetje liefdesverdriet, een bijna-crisis, en nog één, en nog één, over bed, over bad, over brood zoals dat gaat in relaties, over zorgpremies, over de vrije-artsenkeuze, maar de scherven werden steeds bij elkaar geveegd en de relatie gelijmd.
En er was altijd hulp van die postillon d’amour uit Wageningen. Het is een knappe prestatie. Het is lang geleden, bijna twintig jaar dat een coalitie niet voortijdig uit elkaar is gegaan.
Misschien toevallig, maar dat was ook een paars kabinet. Het eerste paarse kabinet was het laatste kabinet dat het tot het einde volhield.
PvdA en VVD, gescheiden werelden, maar ze zijn als derde paarse kabinet bij elkaar gebleven. Gefeliciteerd.
Gescheiden werelden.
Het is de titel van een rapport van het SCP en de WRR. De sociaal-culturele tegenstellingen tussen groepen mensen nemen toe in ons land. Het lijkt alsof we steeds meer tegenover elkaar komen te staan. Hoogopgeleiden tegenover laagopgeleiden. Wit tegenover zwart. Jong tegenover oud.
Het leidt tot polarisatie. Over immigratie. Over de toekomst van Europa. Het leidt tot felle, gepolariseerde discussies over paaseitjes of de kleur van Piet. Het leidt tot uitwassen:
varkenskoppen bij asielzoekerscentra, intimidatie van journalisten door Turkse Nederlanders bij een demonstratie of bedreiging van bewoners door jongeren in Zaanstad.