In het Europees Parlement ligt een voorstel op tafel voor een langer zwangerschaps- en vaderverlof. Minister Donner is tegen want langer verlof is in zijn ogen slechts een extra financiële last. In een brief aan de Tweede Kamer stelt Donner dat een uitbreiding van verlof rond de bevalling onnodig is en onverantwoorde extra lasten geeft voor werkgevers in tijden van economische crisis. Maar zijn uitleg schetst een verkeerd beeld van de werkelijke kosten van het EU-voorstel en heeft geen aandacht voor de opbrengsten van langer verlof. Zijn brief lijkt ingegeven door antipathie voor het idee van langer verlof en is gebaseerd op verkeerde aannames.
Om te beginnen worden de kosten van langer verlof deels gecompenseerd door een afname van het ziekteverlof als gevolg van zwangerschap of bevalling. Volgens Donner is het huidige zwangerschapsverlof van 16 weken voldoende omdat maar 4% van de vrouwen zich na afloop van het verlof ziek meldt om redenen die samenhangen met de bevalling. Hij vergeet te vermelden dat een veel groter percentage, namelijk 36% van de zwangere vrouwen zich ziek meldt om redenen die niet samenhangen met de bevalling, maar wel met de zwangerschap.
Bovendien verzwijgt Donner dat ziekte bij vrouwen tijdens of na de zwangerschap gemiddeld 52 werkdagen duurt, terwijl dit onder de totale groep werkende vrouwen gemiddeld 17 dagen is. Er kan dus wel degelijk een hoop geld uit de ziektewet bespaard worden door het verzuim van vrouwen tijdens de zwangerschap en na de bevalling terug te dringen. Langer zwangerschapverlof voorkomt dat vrouwen te lang doorwerken of te vroeg opnieuw aan het werk gaan en zich dan ziek melden.
Donner vindt de extra kosten in tijden van crisis onverantwoord. In werkelijkheid zullen de kosten van langer verlof pas over enkele jaren moeten worden opgebracht. De Europese richtlijn is nog niet goedgekeurd en treedt op z'n vroegst over drie jaar in werking. Ik mag hopen dat Donner net als ik het vertrouwen heeft dat de economische crisis dan achter de rug is.
Erger nog is dat de minister voorbij gaat aan de waarde van langer verlof voor moeders en vaders. In een vergrijzend Europa zal de arbeidsparticipatie hoger moeten. Als we willen dat jong vrouwelijk talent de arbeidsmarkt komt versterken, moeten we belemmeringen wegnemen voor het combineren van werk en het krijgen van kinderen. Met een fatsoenlijk vaderverlof worden mannen gestimuleerd te delen in de zorg voor kinderen. Recht op twintig weken zwangerschapsverlof neemt voor vrouwen een drempel weg om kinderen met werk te combineren.
Uitbreiding van verlofregelingen moet daarom gezien worden als investering in de toekomst in plaats van een dure grap. Het Europees Parlement neemt dit uitgangspunt serieus door onderzoek te laten uitvoeren naar de kosten en baten van het nieuwe EU-voorstel. Dat Donner al voor de uitkomst van dit onderzoek tegen is, wekt de indruk dat hij verlof eigenlijk maar onzin vindt.
Gelijke kansen op werkgelegenheid voor mannen en vrouwen en het beter combineren van beroep en gezin zijn vastgelegd in het handvest van grondrechten van de Europese Unie. We mogen de kans om hier invulling aan te geven niet voorbij laten gaan door ons te laten misleiden door de kortzichtige opstelling van Minister Donner.
Dit artikel is op 21 april verschenen op Joop.nl