We bloggen live updates over de status van de klimaatonderhandelingen.
20:10u: De Europese Unie is te spreken over het voorzitter die transparant en inclusief opereert. En meer meldt de EU niet. Daar had misschien wel wat meer mogen komen, maar goed. Na Australië is Nigeria aan het woord, maar dan is het afgelopen. Nee, toch niet. Ook Benin wil nog laten weten dat ze ook heel tevreden zijn en dat de transaparantie vooralsnog uitstekend is. Daarna nog Venezuela. En ook die is positief. Dus hiep hiep hoera voor Fabius. Dat heeft ie heel strak gedaan.
20.05u: Het lijkt wel Nantionale Complimentendag. Ook China deelt het ene na het andere compliment uit aan de deelnemers en voorzitter Frankrijk. Ze hopen op een goede uitkomst en constructieve voorstellen. De vrees in de wandelgangen voor dwarsliggers lijkt ongegrond vooralsnog. Schrijver des dezens vreest wel voor morgen. Woensdagen op COP's zijn vaak gevuld met chagrijn en teleurstellingen. Maar, het ziet er vooralsnog prima uit.
20.00u: Voornamelijk complimenten voor de Franse voorzitter, alleen Maleisië ziet nog een klein praktisch probleem, maar ligt niet dwars. De Zwitsers zijn vervolgens lyrisch over Fabius. Hij gaat er bijna van blozen. Bijna. Angola is blij dat de steun groeit om als doel te stellen dat de aarde niet meer dan anderhalve graad opwarmt.
19.50u De voozitter laat weten dat morgen om 13.00u nieuwe teksten om te bespreken zullen voorliggen. Niemand krijgt ze eerder, benadrukt hij. Alle landen kunnen deze vervolgens lezen om vervolgens om 17.00u weer een Comité de Paris te hebben om de eerste reacties uit te wisselen. Daarna zal verder onderhandeld worden tot de volgende dag (de hele nacht dus) om te komen tot weer nieuwe teksten zodat vrijdag om 18.00u een besluit genomen zou kunnen worden. De Fransen zijn een diplomatieke hogesnelheidstrein. Zoveel is duidelijk.
Zuid-Afrika laat namens de G77+China weten dat ze veel vertrouwen hebben in het proces en de voorzitter, maar dat de tijden wel wat krap lijken. Tegelijk constateren ze dat er veel op tafel ligt en de voortgang goed is. Ook de Malediven zijn tevreden over het proces en constateert dat de "indaba-sessies" succesvol blijken te zijn.
19.40u: ook Polen is een van de facilitators, maar heeft nog weinig te melden want de groep is nog maar net begonnen. Venezuela, bekend vanwege hun vaak anti-Amerikaanse houding en daarmee samenhangend wantrouwen tegenover de VN, heeft ook net een rol gekregen als facilitator. Ze benadrukt zo snel mogelijk te willen beginnen in alle openheid en transaparantie. Duidelijk is dat voor Venezuela een thema waarop zij later in het proces dwars zullen gaan liggen.
19.25u: En daar zijn meteen de eerste tekenen van verzet. India maakt melding dat niet iedereen wordt toegelaten in de bomvolle zaal. Daaronder zouden officials zijn die mee moeten kunnen vergaderen. Fabius zegt toe dit meteen op te lossen. Ongetwijfeld zal het thema "is het proces eerlijk en wordt niemand buitengesloten" straks terugkeren.
19.00u: Het tweede Comité de Paris begonnen. Onder leiding van Fabius doen de voorzitters van de verschillende werkgroepen mondeling verslag van hoe hun onderhandelingen verlopen. Er wordt vuurwerk verwacht, omdat niet alle landen even blij zijn met het proces. Als dit inderdaad gebeurt zou dat een probleem kunnen worden in het schema van Fabius.
17.30u: Vanavond vindt het tweede Comité de Paris plaats. Dit zal een spannende zijn. De tekst die het Franse voorzitterschap voor ogen heeft wordt morgenochtend gepubliceerd, de bijeenkomst vanavond (vanaf 19.00 uur) gaat vooral over het proces. De ogen zijn onder andere gericht op India: wanneer er stevige kritiek is op het proces zal de voorzitter, de Franse minister van Buitenlandse Zaken Laurent Fabius, waarschijnlijk nog aan de teksten moeten gaan schaven. Diplomatiek een belangrijke avond.
17.00u: De Europese delegatie wordt bijgepraat door het nieuwe hoofd van de IPCC, Hoesung Lee. Althans, een poging daartoe, want naast het zaaltje is juist een andere vergadering afgelopen. De herrie overstemt daarom een beetje de wetenschappelijke uitwisseling die we voor ogen hadden.
16.00u: Grote drukte voor het EU-paviljoen. Eurocommissaris Cañete, de Luxemburgse minister Dieschbourg en onderhandelaar Patrick Gomes namens 79 ACP-landen (Afrika, Caraïben, Pacific) lieten weten de krachten te bundelen voor een klimaatakkoord. Zij legden hun eisen op tafel. Die eisen zijn op zich al wel bekend, maar vooral van belang is dat Europa hier haar brugfunctie tussen rijke en arme landen waarmaakt.
15.40u: Wie is wie op de Klimaattop? The Guardian heeft een mooi artikel over de hoofdrolspelers van de klimaattop.
14.25u: We volgen nu de persconferentie van China, Brazilië, Zuid-Afrika en India. De zaal zat zo vol, dat niet-journalisten er niet bij mochten. Maar gelukkig is er een livestream. Iedereen kijkt vol verwachting naar wat de landen te melden hebben. Het is een invloedrijk blok hier op de top om rijk en arm bij elkaar te brengen; opgeteld zit ongeveer de helft van de wereldbevolking aan tafel.
“Jullie zijn allemaal grote economieën, waarom zitten jullie nog eigenlijk bij de G77?” vraagt een journalist. Vinger op de zere plek: want inderdaad, deze landen associëren zich met de 77 ontwikkelingslanden (G77) terwijl hun economieën dan eigenlijk niet meer zouden rechtvaardigen. Maar de Chinese onderhandelaar draaide diplomatiek om een antwoord heen.
De persconferentie, van liefst een uur, maakt uiteindelijk vooral duidelijk dat vooral India nog niet in de hoopvolle gedachte voor een ambitieus akkoord meegaat. Zij zijn er nog niet aan toe om de fossiele industrie een halt toe te roepen en onderstrepen dat zij het recht hebben om te blijven uitstoten aangezien hun economie pas net op gang is. Zij vinden vooral dat de verantwoordelijkheid voor het aanpakken van klimaatbeleid bij de rijke landen ligt.
10.00u: Vandaag gaat het dan echt los. De dag start met een briefing van de Luxemburgse minister Dieschbourg en daarna spreken we onder andere een aantal ngo's. Vooralsnog lijkt iedereen nog hoopvol dat we dit keer een goed einde van de top zullen hebben.
Uiteraard zijn er natuurlijk altijd weer krachten die op de rem trappen en anderen die juist vol ervoor gaan. Canada valt in de laatste categorie: jarenlang sleepte Canada minstens een Fossil of the Day in de wacht vanwege hun uitermate conservatieve houding ingegeven door de lobby van teerzandolie. Zo stapte Canada zelfs uit het Kyotoprotocol. Met de nieuwe politieke wind die is gaan waaien, is echter alles anders. De regering-Trudeau steunde als een van de eersten de oproep de ambities te verhogen: de opwarming van de aarde moet onder de anderhalve graad blijven als het aan hen ligt. Inmiddels steunen zo’n honderd landen de oproep, waaronder Nederland. Echter, dit moet niet alleen een streven blijven. De ambitie klinkt mooi, maar als dit niet hand in hand gaat met volledige decarbonisatie dan dreigt het een papieren overwinning te zijn.
Dat ambities hoger moeten is duidelijk. Ook Europa moet leveren, maar eurocommissaris Cañete – die namens Europa de onderhandelingen voert – heeft 28 regeringen in zijn nek hijgen. En ook daar is de ambitie zeer divers. Traditioneel staat Polen zwaar op de rem, wil Denemarken meer ambitie en kijkt Nederland toe. Dat blijkt ook weer uit de jaarlijkse doorrekening van CAN Europe: Nederland is wederom te vinden in de onderste regionen van Europa als het gaat om klimaatbeleid. Denemarken staat fier bovenaan: daar draait de economie inmiddels grotendeels op windenergie.
Maandagavond, 23.00u: De eerste dag in Parijs van het High Level Segment is alweer voorbij. Traditioneel de dag van je weg zoeken in het doolhof van de klimaattop. Meerdere enorme hallen met daarin weer grote vergaderruimtes en de paviljoenen van landen, NGO’s en bedrijven. De organisatie van de klimaattop slaagt er in elk geval in de logistiek strak te regelen. Waar in Kopenhagen we in lange rijen stonden te koukleumen, loopt nu iedereen vlot naar binnen. Een dag als gisteren is vooral sfeer proeven, handen schudden en de geruchten op waarheid inschatten.
Eurocommissaris Miguel Arias Cañete gaf gisteravond zijn eerste persconferentie samen met Carole Dieschbourg, de (Groene!) milieuminister van Luxemburg, het land dat dit halfjaar de EU voorzit. Cañete was helder over de eisen van de EU:
- opwarming van de aarde moet onder de twee graden blijven,
- elke vijf jaar zullen de gezamenlijke plannen van alle landen in de wereld daaraan getoetst moeten worden en
- daarvoor is transparantie en verantwoording essentieel.
Over klimaatfinanciering was Cañete minder uitgesproken: Europa zou ambities best willen verhogen, maar een rode lijn trok hij nog niet.
Na een bezoek van de Japanse delegatie spraken de Europarlementariërs zelf met de eurocommissaris waarbij ook de nationale parlementariërs aanwezig waren. Bij gebrek aan luidsprekers zat er een volle zaal met koptelefoons op chocola te maken van de voortgang over de klimaattop. Onze analyse: Onderhandelingen in stroomversnelling, nu de inhoud nog