Op 4 en 5 juli bezocht Tineke de Italiaanse Senaat en enkele Italiaanse ministeries, om haar bevindingen over haar onderzoek naar de vorig jaar gestorven bootvluchtelingen te presenteren. Ze uitte daar haar zorgen dat de Italiaanse wetgeving vissers afschrikt om mensen op zee te redden, omdat ze strafrechtelijke vervolgd kunnen worden voor smokkel of hulp aan illegale binnenkomst. Dergelijke vervolging is in strijd met de internationale verplichting van iedereen op zee om mensen in nood te redden. Ook het geschil tussen Malta en Italië over wie de mensen aan land moet laten, leidt er toe dat redders soms wel een week lang met de migranten aan boord rondvaren, op zoek naar een haven die hen toelaat. Ook dit vooruitzicht brengt vissers steeds vaker tot de beslissing om de andere kant op te kijken. Verder gaf Tineke Strik Italië te kennen dat het niet alleen reddingsacties moet coördineren als de boot zich in hun ‘search and rescue zone’ bevindt, maar ook als andere coördinatie, bijvoorbeeld vanuit Libië, nog uitblijft. Elke minuut telt, dus een actie moet onmiddellijk starten. Tenslotte wees ze Italië op de risico’s van de overeenkomst die het met Libië gesloten heeft. Italië beloont Libië voor het tegenhouden van migranten die naar Europa willen reizen, ook al hebben vluchtelingen in Libië geen enkele kans op bescherming en lopen ze er zelfs gevaar. Dit is in strijd met het Vluchtelingenverdrag en de mensenrechten. Het Comité van Ministers van de Raad van Europa heeft Italië inmiddels ook op de overeenkomst aangesproken.

http://assembly.coe.int/ASP/NewsManager/EMB_NewsManagerView.asp?ID=7843&L=2

Op 6 juli deelde Tineke Strik haar conclusies in Brussel met de Europese Commissie, Frontex, Centre for European Policy Studies en andere experts. Naast bovengenoemde punten stond daar de vraag centraal wat de Europese Unie kan doen om een veilige overkomst naar Europa en toegang tot een eerlijke asielprocedure te garanderen. Tineke Strik pleitte voor een ‘Pact on the Mediterranean’, waarin de Unie alle oorzaken die het redden van mensen ontmoedigt aanpakt. Daar hoort ook bij dat de noordelijke Europese landen bereid zijn hun verantwoordelijkheid te nemen voor asielzoekers die aankloppen aan de Europese buitengrenzen. De Dublin Verordening moet daarom van tafel. Ze heeft het initiatief voor zo’n pact al eerder bij het Europees Parlement bepleit, maar daar is het nog niet opgepakt. Onderstaand berichtje laat echter zien dat de tijd voor actie dringt. (http://t.co/lg31L5W0)