De overname van KLM door een grotere Europese speler was slechts een kwestie van tijd. De KLM had en heeft met Schiphol als thuisbasis geen groot achterland. De luchtvaart maatschappij vervoert veel transfer passagiers, waarvoor Schiphol geen eindbestemming maar slechts overstaphalte is. Wie dan wil overleven in een geliberaliseerde Europese markt, kan niet alle kaarten op Schiphol zetten.
Vandaar dat de overname ook onvermijdelijk is. De garanties die Air France nu afgeeft zijn daarom per definitie van tijdelijke aard en eigenlijk niet veel meer dan een doekje voor het bloeden. Te lang is gegokt op Schiphol als banenmotor in Nederland.
De overname betekent dan ook dat Nederland zich moet herbezinnen op het economische nut achter "mainport Schiphol" en de nadruk op "Nederland distributieland". Nederland moet af van deze achterhaalde concepten, waarvan de economische waarde aan het afbrokkelen is. Bovendien toont de overname aan dat een economische politiek gericht op één concept, met twee mainports te riskant is geweest. Het is veel beter - zowel uit oogpunt van werkgelegenheid als duurzaamheid - om het beleid te richten op de stimulering van meer stabiele banenmotoren en de ontwikkeling van een kenniseconomie. Dit vraagt van het kabinet een nieuwe visie op werkgelegenheidspolitiek, die meer zou moeten aansluiten op de hoofdlijnen die GroenLinks in haar tegenbegroting heeft uiteengezet.
Wijnand Duyvendak
Den Haag,
30 september 2003