Het plan van het bedrijfsleven is in feite een verzoek aan het rijk om met miljarden extra over de brug te komen met daaraan gekoppeld de eis om de route de komende decennia te mogen exploiteren, met toltarieven van 10-tallen guldens per rit. Oftewel, de overheid betaalt de meeste kosten en het lijkt erop dat enkele bedrijven alle opbrengsten claimen!

Het plan suggereert dat het bedrijfsleven bereid is voor de A4 route Amsterdam – Belgische grens de kosten waar nog geen financiering voor is (3,4 mrd) te betalen. De overige 5,2 mrd zou doe het rijk al gereserveerd zijn. In ruil voor de medefinanciering wil het bedrijfsleven de weg exploiteren.

De praktijk is echter anders, van de door het bedrijfsleven geschetste 8,6 mrd is er in het MIT nog maar 2 mrd door het rijk aan middelen gereserveerd, en niet 5,2 mrd. Het rijk moet dus met miljarden extra over de brug komen, terwijl het bedrijfsleven de exploitatierechten claimt voor de komende decennia, met toltarieven van 10-tallen guldens per rit. Oftewel, de overheid betaalt de meeste kosten en het lijkt erop dat enkele bedrijven alle opbrengsten claimen!

Dit plan, samen met de wens van 30 mrd extra voor wegen is de zoveelste ronde in het visieloze geroep van de autolobby om meer asfalt. Bij het regeerakkoord is deze lobby al beloond met 14 mrd voor harde infrastructuur, boven de 10-tallen miljarden die al gereserveerd stonden. Algemeen bekend is dat meer wegen tot meer mobiliteit leidt (RIVM), ongeacht de economische ontwikkeling. Het is typerend dat nog geen twee jaar later inderdaad een nieuwe claim van 30 mrd wordt ingediend.

Hugo van der Steenhoven