Het zijn niet alleen spilzuchtige Griekse politici die de schuldenberg hebben veroorzaakt, maar ook ónze banken en óns exportoverschot. Daar komt bij: een Grieks euro-exit raakt ook ons. Een failed state aan de zuidflank van de Unie, wat betekent dat voor de stabiliteit in Europa? Wil de premier daar op ingaan?
Bij een Griekse terugkeer naar de drachme verliest elke euro, ook die in uw spaarpot, een deel van zijn glans. De eenheidsmunt verandert fundamenteel van karakter. De muntunie gaat weer lijken op een wisselkoersmechanisme, waar landen in en uit kunnen stappen. Een euro op een Italiaanse bank zal minder waard zijn dan een euro op een Duitse bank, als het risico op een terugkeer naar de lire moet worden ingeprijsd. Hebben de eurolanden de markten er echt van overtuigd dat zij geen enkel ander land laten vallen? Is de verdedigingswal robuust genoeg? Ik dacht het niet. Het is de goden verzoeken om zo luchtig te doen over een Grieks exit. Om voorbij te gaan aan de kettingreactie die dat kan oproepen. Zeus straft streng, vooral de hoogmoedigen.
Bondskanselier Merkel en premier Rutte kregen het Begrotingspact dat vrijwel niemand anders wilde. Maar zij komen niet over de brug met een verhoging van de noodfondsen of een routekaart naar eurobonds. Zij weten het ook beter dan alle economen: alleen bezuinigen zou het vertrouwen in de eurozone terugbrengen. Maar dat vertrouwen komt echt niet als we de economie kapotbezuinigen. Het is de kortste weg naar een lange recessie. Dat blijkt wel in Griekenland. De krimp van de economie haalt elk bezuinigingsdoel in en jaagt de staatsschuldquote omhoog. Wat helpt zijn structurele hervormingen. Die geven vertrouwen. Maar die doen nu eenmaal meer pijn en kosten meer tijd.
Voorzitter, de eurocrisis is nog niet voorbij. We zulke nog vaker andere landen moeten helpen om onszelf te redden. Daarbij is de steun van de Nederlanders verre van vanzelfsprekend. Daar zal de premier voor moeten knokken. Door ons belang bij Europa te onderstrepen. Dat belang gaat verder dan onze portemonnee. Partijgenoot El Fassed zei het al. De Europese Unie, de Raad van Europa, ze zijn er ook om onze mensenrechten te beschermen. Deze regering schreeuwt dat niet bepaald van de daken.
De premier betreurde onlangs dat eenmaal verjaarde misdrijven niet meer bestraft kunnen worden, als gevolg van Europese regels. Maar dat zijn ook onze regels! Ze staan in een mensenrechtenverdrag, omdat iedereen in Europa rechtszekerheid verdient in plaats van willekeur. Deze regering is zo diep weggezakt dat andere regeringen haar moeten herinneren aan de mensenrechten.
Zoals het recht op gezinsleven. Minister Leers vangt bot met zijn offensief voor aanscherping van de gezinsherenigingsrichtlijn. Er is een grens aan de mate waarin een overheid zich met de partnerkeuze van haar ingezetenen mag bemoeien, zo vinden veel van zijn Europese collega's. Ook de zelfgekozen liefde wordt beschermd door Europese regels. Dat is toch mooi. Laten we dat eens van de daken schreeuwen.
Meer informatie
