Deze week stemde de milieucommissie van het Europees Parlement over het verbeteren van de waterkwaliteit. Heikel punt waren de mengzones. Dat zijn gebieden in de buurt van lozingspunten, waar hogere concentraties schadelijke stoffen zijn toegestaan.
GroenLinks-europarlementariër Kathalijne Buitenweg is blij dat de milieuspecialisten in het Europarlement voorstellen aannamen om deze mengzones aan banden te leggen.
Grensoverschrijdende vervuiling
Juist Nederland is gebaat bij een strikte handhaving van Europese waterkwaliteitsnormen. Nederland ligt laag en benedenstrooms. Daardoor komen schadelijke stoffen die bijvoorbeeld in Duitsland geloosd worden bij ons terecht.
"Als we niet streng handhaven, dan krijgen wij bijvoorbeeld de troep uit het Ruhrgebied in ons water. Nederland moet dan weer allerlei prijzige maatregelen nemen om de concentraties van die schadelijke stoffen te verlagen. En wie wil dat betalen? De Nederlandse burger niet, lijkt me," aldus Buitenweg.
Vervuiling bij de bron aanpakken
Buitenweg pleit voor een brongerichte aanpak van vervuiling: "We stellen de waterkwaliteitsnormen natuurlijk niet vast om ze vervolgens niet te handhaven. Het doel moet zijn het verbeteren van de waterkwaliteit, het beschermen van mens en milieu en niet het ontzien van vieze fabrieken".
Afwentelen kosten
Het bedrijfsleven klaagt over de kosten, maar als je fabrieken toestaat hun stoffen volop te lozen, dan schaadt je het milieu en wentel je de kosten af op de samenleving. Volgens Buitenweg is dit nu niet bepaald toekomstgericht beleid. "Er moet een keer betaald worden voor de schadelijke stoffen die in oppervlaktewater terechtkomen. Deze schadelijke stoffen krijg je er niet zomaar weer uit. Zo zadel je niet alleen mensen nu, maar ook toekomstige generaties met het probleem op. Als die straks drinkwater willen produceren, moeten ze eerst ons afval eruit zuiveren. Het is veel logischer om er via een brongerichte aanpak voor te zorgen dat zo min mogelijk van deze schadelijke stoffen in het water terechtkomen."