Deze week is Milaan gastheer van de jaarlijkse wereldklimaatconferentie van de Verenigde Naties. De Russische ratificatie van het Kyoto-protocol is een van de heikele punten. Maar ook de uitwerking van de handel in CO2-emissierechten staat hoog op de politieke agenda. GroenLinks-europarlementariër Alexander de Roo is voorzitter van de europarlementaire delegatie.

Verwarring
Vorige week zorgde Rusland voor veel verwarring. De economische adviseur van Poetin verklaarde het Kyoto-verdrag dood en een dag later liet het ministerie van economische zaken vanuit Moskou weten dat de Doema in de loop van 2004 het Kyoto verdrag wél zal ratificeren. Voor Rusland valt er veel te verdienen met ‘Kyoto’, heel veel. Door de recessie zijn veel Russische fabrieken gesloten en dus heeft Rusland een enorme buffer aan CO2-rechten. Als nulpunt neemt het Kyoto-Protocol namelijk 1990. Als Rusland meedoet, treedt het Kyoto-protocol, dat de CO2-uitstoot moet terugdringen, in werking.

Druk op Rusland
De Russische regering staat van alle kanten onder druk om Kyoto te ratificeren. Allereerst door de EU, maar ook door de regeringen van Japan en Canada. Ook China en India oefenen druk uit op de Russische president Poetin om te ratificeren. De huidige regering van de Verenigde Staten daarentegen wil niet dat Rusland ratificeert. De Roo: “Als Rusland ratificeert, komen de Verenigde Staten geïsoleerd te staan in het klimaatdebat en staat Bush in zijn hemd.”

Presidentsverkiezingen
Afgelopen weekend heeft Poetins partij grote winst geboekt bij de verkiezingen van de Russische Doema. Op 14 maart 2004 zijn in Rusland de presidentsverkiezingen. De Roo: “Rusland heeft veel te winnen bij ondertekening. Poetin heeft daarvoor de troef in handen. Hij wil eerst zijn herverkiezing veilig stellen, voordat hij de ratificatie van het Kyoto-Protocol naar de Russische Doema stuurt.”

Handel in CO2-rechten
De Europese Unie besloot in juni 2003 dat de grote bedrijven en alle elektriciteitsbedrijven die fossiele brandstoffen gebruiken, onder de CO2-emissiewet vallen. Daarmee valt bijna vijftig procent van de totale Europese CO2-uitstoot onder die wet. Zodra het Kyoto-Protocol van kracht wordt, kunnen deze Europese bedrijven ook buiten de EU CO2-emissierechten kopen.

Chinese kolencentrales
Een goed voorbeeld zijn de kolencentrales in China. Die hebben een gemiddeld rendement van drieëntwintig procent. De Deense kolencentrales hebben echter een rendement van zesenveertig procent. Met de Deense technologie kan China straks de kolencentrales efficiënter laten werken. De Chinese vice-president is al in Denemarken op bezoek geweest en is zeer geïnteresseerd in die Deense technologie. De Roo: “De vraag voor Europa is nu onder welke voorwaarden Europese bedrijven buiten Europa die CO2-rechten straks kunnen kopen en verkopen. Dat moet in de ‘linking wet’ geregeld worden.” In het voorjaar van 2004 buigt het Europees Parlement zich hierover.

De ‘COP9’ wordt deze Wereldklimaatconferentie in Milaan genoemd. ‘COP’ staat voor Conference of Parties’. De klimaatconferentie vindt jaarlijks plaats, steeds in een ander continent. Dit is de negende keer.