"Wie van jullie gaat zondag 3 maart met stemrecht naar het partijcongres?" Een vraag van afdelingsvoorzitter Patricia Seitzinger. In De Brakke Grond te Amsterdam gaan precies zeven dagen voor het zover is vrijwel alle GroenLinks-handen omhoog. De leden zijn gekomen om kennis te maken met de verkiesbare kandidaten voor het nieuwe partijbestuur. Die zijn er allemaal en zitten op de voorste rijen, of staan op het podium.

‘Voel, hoor, vraag en kies’, zo spoorde Patricia Seitzinger de zaal in Amsterdam aan bij hun zoektocht naar de vraag: op welke bestuurskandidaten ga ik 3 maart stemmen? Voorzitterskandidaten Lot van Hooijdonk, Pieter Kos en Rik Grashoff interviewden de ‘gewone’ bestuurskandidaten en zochten de verschillen. Een gouden greep, concludeerden de GroenLinkers na afloop bij de borrel: zo lieten alle drie zien dat zij als partijvoorzitter een goede debatleider zullen zijn. Want er moet gedebatteerd worden in de partij, vinden de leden. Over links (wel of geen nieuwe zekerheden), over Europa (groener en democratischer) en over vrede en veiligheid (de mensenrechten verdedigen, maar graag geweldloos).

Lot, Pieter of Rik

De drie kregen het laatste woord: waarom Lot, waarom Pieter, waarom Rik? Lot wil de samenwerking in de partij organiseren en legt de nadruk op de verbinding tussen leden en politieke prestaties: ‘Onze 24.000 leden willen aangesproken worden op hun deskundigheid, laten wij ze scouten en opleiden in klasjes.’ Pieter wil als moderne partijvoorzitter energie brengen: ‘de buitenwereld naar binnen trekken, een open debatpartij zijn. Alles doen om de Gemeenteraadsverkiezingen te winnen, wij zijn hemelbestormers.’ Rik benadrukt zijn ervaring als wethouder en zijn geschiedenis met de partij: ‘Ik ga een tandem vormen met Bram van Ojik. We gaan debatteren vanuit onze waarden. En wat betreft de verkiezingen: alle ballen op lokaal graag.’

Landelijk of lokaal

Landelijk of lokaal, dat was een kwestie bij deze bijeenkomst. Dat bleek meteen al bij het eerste duo, de kandidaten voor de post Personeel & Organisatie. Hoe gaan zij de talenten benutten van de 24.000 leden, vroeg Rik hen. Hennie Kenkhuis gaat ze bellen: ‘net als in de sportwereld, niet wachten tot de vrijwilligers zich melden, maar actief gaan scouten’. Zelf heeft hij dat gemist, een telefoontje van het Partijbestuur, toen hij wethouder af werd. Zijn tegenkandidaat Gertjan Kleinpaste benadrukte juist dat niet het Landelijk Bureau, maar de afdelingen zelf moeten scouten: ‘Dáár gebeurt het.’ Ook David Rietveld, door Pieter gepresenteerd als ‘het mediakanon’, benadrukt de afdelingen: ‘Wij waren mediakanon als afdelingen, met het meldpunt Vuurwerk. Veel mensen wisten pas dat ik bestuurslid was toen ik aftrad en dat is goed’, zegt David onderkoeld tot hilariteit van de zaal. Als bestuurslid Interne Partijontwikkeling gaat hij centraal doen wat centraal moet gebeuren, kondigt David aan: de statuten moderniseren. Zijn tegenkandidaat Joop Ouborg, die liefst zo snel mogelijk begint met de verkiezingscampagne voor de Gemeenteraad, vindt dat het Partijbestuur wel degelijk als taak heeft de afdelingen te begeleiden: ‘we mogen niet wachten en toekijken tot afdelingen vastlopen’. Marieke Wagter, kandidaat voor de post Financieel Beleid, gaat centraal giften en donaties aanmoedigen, maar vindt dat afdelingen zelf eigen fondsen mogen werven. Jeroen de Glas wil als gekozen bestuurslid Publiciteit en Campagnes lijn brengen in de centrale communicatiekanalen, waarbij ook het GroenLinks Magazine zich aansluit, terwijl zijn tegenkandidaat Paul Vermast een werkgroep Communicatie wil oprichten. Hmmm, zegt de zaal: ‘hebben wij niet vooral een imagoprobleem?’ Ja, zegt Jeroen. Nee, zegt Paul: gewoon een groen helder verhaal vertellen.

Europa

Marjolein Meijer en Jessica Tangelder verheugen zich als kandidaten Internationaal & Europa op ‘de focus naar buiten’ (Marjolein) en ‘de energie van de groene beweging’ (Jessica). Dat leidt meteen tot de vraag van voorzitterskandidaat Lot van Hooijdonk die het duo aan de tand voelt: waarom winnen de Vlaamse en Duitse Groenen wél en wij niet? ‘Wij misten het moment van de kernramp in Japan’, zegt Jessica. ‘Doordat wij vooral last hebben van onszelf’, zegt Marjolein. Wie van de twee gekozen wordt, gaat 11-13 mei naar Madrid, waar de Europese Groene Partij (EPG) ondermeer bespreekt hoe de groene partijen de Europese verkiezingscampagne gaan voeren. Antoin Deul, de enige voor post Externe Partijontwikkeling, zoekt eveneens bondgenoten voor GroenLinks: ‘Vertrouwen krijgen van de milieubeweging, de mensenrechtenorganisaties en de emancipatiebeweging. Weten wat er leeft, zichtbaar zijn bij maatschappelijke bewegingen.’’ De zaal reageert welwillend, de leden hier in Amsterdam zien het eigenlijk wel zitten met deze nieuwe mensen voor het Partijbestuur.