Femke Halsema (GroenLinks) en Chantal Gill'ard (PvdA) stellen Kamervragen naar aanleiding van de documentaire "Mag ik dood"?" die vanavond wordt uitgezonden op Nederland 2.

Uit deze documentaire blijkt dat chronisch psychiatrisch patiënten die wilsbekwaam zijn en uitzichtloos en ondraaglijk lijden in de praktijk altijd worden afgewezen wanneer zij om hulp bij zelfdoding vragen. De wet staat deze hulp toe.

Halsema en Gill'ard vragen staatssecretaris Bussemaker van VWS om te onderzoeken waarom psychiaters meestal afwerend op zo'n verzoek reageren. Ook stellen zij voor om actievere voorlichting over de Euthanasiewet te geven, en om met de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie te werken aan een 'standaard' voor het criterium 'uitzichtloos lijden' voor chronisch psychiatrisch patiënten.

Vragen van de leden Halsema (GroenLinks) en Gill’ard (PvdA) aan de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport inzake het zelfgekozen levenseinde van chronisch psychiatrisch patiënten

1. Heeft u kennis genomen van de televisie-documentaire ‘Mag ik dood?’[1]

2. Deelt u de conclusie in de documentaire dat, hoewel chronisch psychiatrische patiënten die wilsbekwaam zijn en uitzichtloos en ondragelijk lijden, ingevolge de wet in aanmerking zouden mogen komen voor hulp bij zelfdoding in de praktijk (vrijwel) altijd worden afgewezen. Zo ja, bent u met ons van mening dat dit onwenselijk is aangezien de behoefte om waardig te sterven bij een duurzame psychiatrische ziekte/stoornis door hulpverleners serieus dient te worden behandeld. Zo nee, waarom niet?

3. Bent u met ons van mening dat met name psychiaters in de serieuze behandeling van een verzoek tot hulp bij zelfdoding een grote verantwoordelijkheid toekomt. Zo ja, kunt u aangeven waarom psychiaters meestal afwerend op zo’n verzoek reageren? Zo nee, bent u bereid hier naar onderzoek te doen?

4. Bent u bereid in overleg te treden met de beroepsgroep van psychiaters om na te gaan of via voorlichting en scholing de kennis over de reikwijdte van de Euthanasiewet omtrent hulp bij zelfdoding verbeterd kan worden? Zo ja, bent u bereid een actieve bijdrage aan verbetering van de kennis te leveren? Zo nee, waarom niet?

5. Zou u bereid zijn om met de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie te werken aan het opstellen van een ‘standaard’ waarin het criterium ‘uitzichtloos lijden’ voor chronisch psychiatrische patiënten wordt uitgewerkt? Bent u bereid om, indien gewenst door de beroepsgroep, met hen de richtlijnen over hulp bij zelfdoding bij chronisch psychiatrische patiënten te actualiseren en vervolgens te implementeren?

6. Deelt u de conclusie dat naast de mogelijkheid van hulp bij zelfdoding het even belangrijk is dat psychiaters deskundig zijn in het daadwerkelijk omgaan met de doodswens van psychiatrische patiënten? Zo ja, wat gaat u doen om de deskundigheid van psychiaters bij vragen over zelfdoding te bevorderen?

7. Zou u bereid zijn om daarnaast counseling door geregistreerde en gespecialiseerde psychologen bij vragen over zelfdoding mogelijk te maken? Zo ja, op welke wijze kunt u daaraan tegemoet komen? Zo nee, waarom niet?

[1] Human, 4 juni 2008, Nederland 2

Femke Halsema (GroenLinks)

Chantal Gill'ard (PvdA)