GroenLinks wil voorkomen dat de publieke sector als een mammoettanker op de Goudkust strandt. Halverwege deze kabinetsperiode is een koerscorrectie absoluut noodzakelijk. Het financiële motorblok van paars en de reële macro-economische ontwikkelingen sporen niet meer.

Wie onverkort vast blijft houden aan begrotings-regels, gebaseerd op een te behoedzaam scenario, kiest voor een verscherping van de tegenstelling tussen publieke armoede en private rijkdom. Veel problemen in de collectieve sector schreeuwen om een structurele aanpak. De middelen hiervoor kunnen alleen worden vrijgemaakt als er koerscorrecties plaatsvinden. De Tweede-Kamerfractie van GroenLinks presenteert daarom haar antwoord op de voorjaarsnota van het kabinet in de notitie Goudkust.

-Vanaf 2001 dient het begrotingsbeleid gebaseerd te zijn op een trendmatig begrotingsscenario van 2,75% economische groei. Hierdoor ontstaat er extra ruimte voor collectieve uitgaven (oplopend tot 6 miljard in 2002)

-Indien bovenop dit scenario inkomstenmeevallers ontstaan mogen deze niet worden besteed aan lastenverlichting; zij gaan volledig naar de staatsschuld.

-De ‘weeffout van Melkert’ wordt hersteld. Het begrotingskader wordt ongevoelig gemaakt voor afwijkende, anders dan voorziene, loonontwikkelingen. De veel te lage loonramingen van paars behoeven correctie. Doe je dat binnen bestaande regels, dan betekent dat een enorme verdringing van essentiële collectieve uitgaven. De GroenLinkse keuze voor een trendmatig scenario reduceert dit probleem. Door de loongevoelige uitgaven binnen het uitgavenkader jaarlijks bij gelegenheid van de Miljoenennota te corrigeren voor afwijkingen in de voorziene loonontwikkeling kan dit probleem ook echt worden opgelost.

Deze drie koerscorrecties maken de weg vrij voor het structureel aanpakken van belangrijke maatschappelijke problemen. In de periode 2000 tot 2002 vinden intensiveringen plaats die oplopen van 9 miljard in 2000 tot 12 miljard in 2002. Het gaat dan bijvoorbeeld om de aanpak van wachtlijsten en arbeidsmarktknelpunten in de zorg, achterstandbestrijding en werkdrukverlichting in het onderwijs, maar ook om internationale schuldkwijtschelding en de aanpak van stille armoede in eigen land.

Naast deze cruciale intensiveringen ziet GroenLinks, mede dankzij de voorgestelde correcties, ook meer ruimte voor een offensief milieubeleid. Daar is alle aanleiding toe omdat de hogere economische groei extra milieudruk genereert. Die extra druk moet gecompenseerd worden. Dat staat met zoveel woorden in het regeerakkoord, maar wordt niet waargemaakt. Er is alle reden voor een aantal specifieke investeringen op het terrein van openbaar vervoer en natuur. Daarnaast en wellicht nog belangrijker is een ambitieuze stap vooruit met de vergroening van het fiscale stelsel. Ook hiertoe bevat Goudkust concrete voorstellen.

Met dit pakket aan voorstellen voorziet GroenLinks in een grote behoefte. Het is onbegrijpelijk dat paars terugschrikt voor een serieuze reflectie op de houdbaarheid van het motorblok. Wie nu niet kiest voor een ‘mid-term review’ zal stranden op de Goudkust.

De alternatieve voorjaarsnota is te vinden op deze website, onder partij, 2e kamer, publicaties.