Een enorme stap van de politieke partijen: een coalitie op Zanzibar

Europarlementariër Judith Sargentini leidt dit najaar een Europese waarnemingsmissie om de verkiezingen in Tanzania waar te nemen. Ze blogt erover op onze website.

Zanzibar is een eiland voor vakantiegangers. The spice island, waar vanille van de bomen komt, en cacao, kaneel en kardemom produceert. Tien jaar geleden was ik in Zanzibar op vakantie en dat was geweldig. Een oude stad, prachtige hostels onder de palmen en een wit strand. Er hingen ook veel ontwikkelingswerkers en medewerkers van de VN van elders in Afrika rond, opzoek naar een stukje R and R, de volgens hun contract voorgeschreven Rest and Recuperation.

Toen ging ik met de ferry, nu vlieg ik er in twintig minuten met een klein vliegtuigje naartoe. Samen met leden van het core team van de Europese waarnemingsmissie, de woordvoerder, de politiek analyst en de deputy chief observer, gaan we in een dag een heleboel kennismakingsbezoeken afleggen om de waarnemersmissie te presenteren en om een beeld te krijgen van de situatie op de twee eilanden; het hoofdeiland Unguja en het kleinere Pemba.

Vijf keer stemmen

Zanzibar is een 'zelfstandig' land in een unie met het vasteland van Tanzania en heeft een eigen kiesraad, de Zanzibar Election Committee, de ZEC. Die organiseren de verkiezingen ook net weer anders dan de NEC, de National Election Committee, in Dar (incrowd voor Dar es Salaam, de grote stad op het vasteland). De Zanzibari stemmen op 25 oktober vijf keer: voor de nationale president en het nationale parlement, maar ook voor de Zanzi president, het Zani parlement en gemeenteraad.

De verkiezingen op Zanzibar verliepen de laatste paar keer onrustig. Het is een nek-aan-nekrace tussen de nationaal regerende partij CMM en de lokale partij CUF. Er heerst onder de bevolking twijfel over de uitkomst van de laatste verkiezingen. Omdat de verschillen zo klein zijn, vallen de besluiten op enkele duizenden stemmen. Vorige keer werd het CCM uitgeroepen tot winnaar van de  presidentsverkiezingen.

Nationale eenheid

De politiek zette een goede stap om het interne conflict op Zanzibar - meer autonomie versus verdergaande integratie met het vasteland - niet te laten oplopen: een regering van nationale eenheid. Wij zouden het een coalitie noemen. In Nederland zijn we eenpartijregeringen niet gewend: coalities zijn standaard, en dan mag je tegenwoordig met twee partijen in je handen knijpen. In Afrika, en zeker in voormalig Brits koloniën wordt er met afgrijzen naar gekeken. Zie hier dus de enorme stap van de Zanzibari politieke partijen.

Maar leverde het ook wat op? Kwamen de verschillende partijen dichter bij elkaar? En de bevolking, zag die resultaat van de regering van nationale eenheid? De eilanden zitten ondertussen aan een coalitie vast, dat is nu grondwettelijke bepaald. Behalve als een twee derde meerderheid van het parlement daar weer verandering in brengt. Maar ja dat lukt nooit als de coalitie verdeeld is.
De kleinste partij vermoedt dat de grootste partij de boel manipuleert. De grootse partij ziet geen vuiltje aan de lucht.

Wordt vervolgd op Zanzibar.