Steeds vaker wisselen zorgverleners medische gegevens van patiënten uit via een elektronisch systeem. Dat is belangrijk voor goede zorgverlening maar roept ook veel vragen op. Hoe zorgen we er voor dat er niet te veel van jouw persoonlijke informatie wordt uitgewisseld? En hoeveel inzage krijgt bijvoorbeeld een zorgverzekeraar in het dossier van een patiënt?
De Eerste Kamer behandelt vandaag het wetsvoorstel cliëntenrechten bij elektronische verwerking van gegevens. Het voorstel werd door minister Schippers van Volksgezondheid eind 2012 ingediend om de rechten van cliënten te waarborgen bij de elektronische uitwisseling van medische gegevens. Zonder meer een belangrijke zaak en de Eerste Kamerfractie van GroenLinks waardeert dan ook de goede intentie maar heeft wel grote twijfels bij het wetsvoorstel.
In het debat met minister Schippers legt Ruard Ganzevoort een aantal zorgen aan de minister voor. Wat regelt dit wetsvoorstel nu eigenlijk wat niet ook al in de Wet op de geneeskundige behandelovereenkomst en Wet bescherming persoonsgegevens is geregeld? De echte preciseringen van het wetsvoorstel zullen namelijk opgenomen worden in een Algemene Maatregel van Bestuur die op basis van artikel 26 van de Wet bescherming persoonsgegevens ‘specifieke functionele, technische en organisatorische eisen aan elektronische gegevensuitwisseling in zijn algemeenheid’ zal gaan bepalen. De wet is daar dus niet voor nodig. Daarbij zullen alle zaken die werkelijk de cliëntenrechten regelen (gespecificeerde toestemming, registratie, elektronische inzage en afschrift) volgens dit voorstel pas later in werking treden. Dat betekent dat een patiënt voorlopig alleen generieke toestemming kan geven, waardoor alle medische gegevens beschikbaar zijn.
Daarnaast stelt Schippers dat er met dit wetsvoorstel een verbod komt voor zorgverzekeraars om in de medische dossiers te kijken. GroenLinks vraagt zich af of dit voorstel echt iets nieuws regelt: is dit immers niet al verboden onder de Wet geneeskundige behandelovereenkomst? En hoe geloofwaardig is dit voorstel als de regering tegelijkertijd met een ander wetsvoorstel komt dat die zorgverzekeraar juist wel recht op inzage geeft (indirect) bij vermoedens van fraude.
Wat begon met een goede intentie lijkt te zijn uitgemond in een deels leeg en deels gevaarlijk voorstel. Tot nu toe heeft minister Schippers de GroenLinks fractie nog niet weten te overtuigen van de toegevoegde waarde van het wetsvoorstel. Vandaag krijgt ze daarvoor in de Senaat een laatste kans.