Zonder de liefde en toewijding van mijn moeder, oma en opa was ik er nooit gekomen. Zonder mijn neef die me als tiener in zijn Indische toko heeft geleerd wat hard werken is, was ik niet dezelfde persoon geweest. Ik heb geluk gehad met de mensen om mij heen. Ik ben hen daar eeuwig dankbaar voor.
Ik ben me heel bewust van dit geluk, want er zijn er ook veel jonge mensen die dit geluk niet hebben en die opgroeien zonder stevige basis. Die in de problemen komen. Ouders hebben die niet financieel kunnen bijspringen.
Sterker nog: de ongelijkheid is de afgelopen jaren alleen maar toegenomen. De winsten van multinationals zijn door het dak gegaan, maar gewone mensen zijn er niet op vooruit gegaan. We hebben een recordaantal miljonairs in ons land, maar het aantal kinderen dat in armoede opgroeit is niet afgenomen.
De plaats van je wieg heeft grote invloed op de kansen in je leven. Die kansenongelijkheid loopt op. Toenemende flexibilisering van de arbeidsmarkt zorgt dat een vast contract voor jongeren steeds minder vanzelfsprekend is. De huren worden hoger en de huizen duurder. Bovendien is de samenleving de laatste jaren steeds meer een prestatiemaatschappij geworden waarbij de verzorgingsstaat steeds verder is afgebroken. De hoeveelheid burn-outs en stressklachten onder jongeren is schrikbarend. En dan zijn er nog de onzekere, maar heftige gevolgen van de klimaatcrisis waar de nieuwe generatie mee zal moeten dealen.
Met deze erfenis van jarenlang rechtse kabinetten wordt de komende generatie opgezadeld. We moeten en kunnen dat beter organiseren voor hen.
Daarom willen wij dat miljonairs een solidariteitsbijdrage gaan betalen. Miljonairs gaan jaarlijks 1% van hun vermogen betalen, multimiljonairs betalen 2%. Met dat geld zorgen we ervoor dat iedereen die achttien jaar wordt, een startkapitaal krijgt van 10.000 euro. Bedoeld om te investeren in je eigen ontwikkeling. In je eigen toekomst. Je kan er bijvoorbeeld vier jaar collegegeld mee betalen. Je kan het in een eigen bedrijfje steken als je na je opleiding voor jezelf wil beginnen. Je kan ervan rondkomen als je een jaar een stage wil lopen en daar te weinig mee verdient.
Dit startkapitaal geldt met terugwerkende kracht ook voor de ‘leenstelselgeneratie’ en maakt deel uit van een breder plan om de kansen van jongeren te vergroten. Door een nieuwe studiebeurs in te stellen, door de huren te verlagen, door het onderwijs te verbeteren.
Maar het is ook het grootste herverdelingsplan van het moment, geïnspireerd op de ideeën van de Franse econoom Thomas Piketty. Een herverdeling van miljonairs naar jongeren. Een frontale aanval op de kansenongelijkheid.
En voor iedereen die zegt dat dit niet kan. Dat dit niet realistisch is. Denk dan eens na aan het gemak waarmee de overheid miljarden schenkt aan grote vervuilende multinationals. Denk dan eens na over de vierhonderdduizend kinderen die in armoede opgroeien. Die niet hun hart najagen en al hun talenten ontwikkelen, maar met zorgen het leven beginnen. Denk dan eens aan de steeds toenemende welvaartsongelijkheid in ons land. Dat is niet houdbaar. Dat is niet realistisch. En dat willen wij veranderen.
Dit is waarom iedere jongere 10.000 euro startkapitaal verdient.
