“De Europese Commissie weigert voluit voor een sterk klimaatbeleid te gaan.” Europarlementariër Bas Eickhout is teleurgesteld in het ‘winterpakket’ voor de Europese Energieunie, met meer dan duizend pagina’s aan nieuwe wetsvoorstellen van de Europese Commissie.

“Jammer dat dat de Europese Commissie niet meer durf toont om daadwerkelijk wat te doen voor het klimaat én tegelijkertijd de Europese energiemarkt klaar te stomen voor de toekomst.”

In het winterpakket zet de Europese Commissie voor een overgroot deel het energiebeleid van de Europese Unie uit voor de periode 2020 tot 2030. Het moet de ruggengraat vormen van de Energieunie, de aangekondigde nauwere samenwerking van EU-landen op energiegebied, een van de tien politieke prioriteiten van Comissievoorzitter Jean-Claude Juncker en zijn rechterhand Frans Timmermans.

“De Europese Commissie komt met een waterig compromis voor alle lidstaten, waardoor er vrijwel geen sturing richting duurzame energie is”, constateert Eickhout.

Hij vreest dat het Europees Parlement een harde strijd met de EU-landen wacht om de voorstellen nog aan te scherpen. Al heeft Eickhout wel het bedrijfsleven aan zijn kant, die de voorstellen ook “te slap” vinden.

Doelstellingen voor 2030

De doelstellingen voor 2030 zijn weinig ambitieus. Energiebesparing gaat naar 30 procent, terwijl dat voor 2020 al op 20 procent staat. Het aandeel duurzame energie moet naar 27 procent in 2030, staat op 20 procent in 2020. Dat is tien jaar tijd om 10 procent zuiniger om te gaan met energie en om 7 procent meer duurzame energie op te wekken.

Eickhout “Deze doelstellingen liggen lager dan wat we zouden halen als we onze huidige lijn doortrekken.” De doelstellingen uit het klimaatakkoord van Parijs raken zo uit zicht.

“Zo worden we nooit de wereldwijde nummer 1 in duurzame energie, zoals Commissievoorzitter Jucker ons bij zijn aantreden beloofde.”

Sterker nog, met de huidige voorstellen maar de Europese Commissie het moeilijker voor duurzame energie, omdat het de voorrangspositie op het energienet afschaft.

“De Europese gaat er prat op dat ze een ‘politieke’ Commissie zijn die politieke keuzes durft te maken”, zegt Eickhout, “maar daarvan zie ik in dit pakket maar bitter weinig terug. De enige keus die ze maken is om alle EU-landen tevreden te houden, ten koste van de enige sturende werking in de wetsvoorstellen.” Polen kan doorgaan met steenkool, Frankrijk met haar onverzekerde kerncentrales en uit angst voor eurobashers zijn de energiebesparende ecodesign-eisen voor broodroosters geschrapt.

Met pappen en nathouden gaan we het klimaat niet redden, stelt Eickhout. De Europese Commissie gaat moeilijke discussies met de EU-lidstaten opzettelijk uit de weg. “Hoe langer we wachten met het nemen van maatregelen, des te duurder en ingrijpender worden ze op lange termijn.”

Biobrandstoffen en biomassa

Eickhout had graag gezien dat de Europese Commissie strikt zou zijn op het gebied van biobrandstoffen en biomassa voor elektriciteit. Iedereen weet dat veel vormen van biobrandstof een enorme CO2-voetafdruk hebben door verandering in landgebruik en ook nog eens een gevaar vormen voor biodiversiteit, ecosystemen en voedselprijzen. De Europese Commissie laat het echter na om met duidelijke duurzaamheidscriteria te komen die dit probleem voor eens en altijd aanpakken. De Europese Commissie stelt zelfs voor om zelfs in 2030 nog een enorme hoeveelheid voedsel in de brandstoftank verdwijnen.
 
Klein lichtpuntje is dat dat subsidies voor de bijstook van biomassa in elektriciteitscentrales word aangepakt na 2020: “Laten we hopen dat de Nederlandse regering hier lering uit trekt. Het is absurd dat wij onze doelstellingen proberen te halen door uit Canada en de VS verscheepte houtpellets in onze kolencentrales bij te stoken.”