“Regels rondom kunstmest. Het klinkt misschien saai, maar dit is een volledig oververhit dossier waar geopolitiek, dubieuze landbouwlobby, gezondheid, milieu en circulaire economie bij elkaar komen.” Europarlementariër Bas Eickhout reageert na afloop van een spannende stemming in het Europees Parlement over het maximaal toegestane cadmiumniveau in kunstmest

Fosfaat is een schaars bestandsdeel van kunstmest dat (in uiteenlopende mate) van nature vervuild is met cadmium.

Eickhout: "Cadmium is een zeer giftig zwaar metaal. De EU heeft het in vrijwel alle andere toepassingen zelfs volledig verboden. Kunstmest is de grote uitzondering. Onze bodem en voedsel worden in toenemende mate met deze giftige stof vervuild. Gevoelige groepen zoals kinderen krijgen tot tweemaal de toelaatbare hoeveelheid binnen."

Import

Er zijn twee landen waar EU-lidstaten fosfaat voor kunstmest vandaan halen: Marokko en Rusland. Momenteel komt het overgrote deel uit Marokko, maar het Marokkaanse fosfaat heeft enorm hoge cadmiumniveaus. De techniek om het fosfaat te zuiveren bestaat, maar Marokkaanse bedrijven hebben geen stimulans om die techniek in te zetten. Het fosfaat wordt nu immers ook gewoon ongezuiverd afgenomen aangezien de Europese vereisten veel te laks zijn.

Het Europees Parlement wil eisen stellen aan het cadmiumniveau in kunstmest. Over een periode van zestien jaar wordt het stapsgewijs omlaag gebracht naar veiligere hoeveelheden. Eickhout: “Van mij had het veel sneller gemoeten, maar gezien de enorme lobby en de slechte posities van veel EU-landen en Europarlementariërs op dit dossier, kan ik leven met de uitkomst.”

Landbouwlobby

De landbouwlobby verzet zich met hand en tand tegen elke aanscherping van de regelgeving. Strengere eisen zou de prijs opdrijven en ons volledig afhankelijk van Rusland maken. Eickhout vindt dat onbegrijpelijk: “Het is onzin dat we ons van Rusland afhankelijk maken. We kunnen bijvoorbeeld fosfaat terug winnen uit rioolwater. Dat is nou precies de Europese circulaire economie waar iedere politicus de mond vol van heeft.”

De onderhandelingen met de lidstaten kunnen nu van start. Eickhout vreest dat ook daar het geen eenvoudige opgave zal zijn om een ambitieuze uitkomst te krijgen.