Afgelopen week mochten we weer afreizen naar Straatsburg; het reiscircus dat het imago van het Europees Parlement elke dag schaadt, terwijl een grote meerderheid van het parlement zelf er vanaf wil. Maar ja, we moeten van de EU-lidstaten. Tot zover die Europese superstaat...
Maar goed, Straatsburg dus. Straatsburg betekent stemmen. Alle Europese wetgeving moet uiteindelijk in Straatsburg zijn goedgekeurd door het Europees Parlement (EP). De lidstaten doen dat in hun ministerraden en zie daar hoe 'Europa' tot haar wetgeving komt. Geen complot, geen geheimzinnige mannenbroederschappen. Maar vaak wel zonder enige mediaophef. Gelukkig wil De Correspondent nog wel eens in het maken van een Europese wet duiken.
Opdwarrelende stofkorrel
Zo ging het ook deze week weer. Als je de nieuwtjes van afgelopen week doorloopt, krijg je vooral het gevoel dat het hele Europarlement bezig was met Judith Merkies en PvdA. Hoezeer het ook een persoonlijk drama is; het EP heeft er geen vergaderminuut aan besteedt. Ander nieuwtje dan: PVV wilde in Straatsburg aandacht voor het overlijden van Ariel Sharon, maar niemand anders had die behoefte. Het verdere ritueel kennen we wel: PVV boos, parlementsvoorzitter Schulz haalt zijn schouders op, PVV nog bozer, ANP maakt een berichtje en de Telegraaf wordt gehaald. Verder is niemand in Straatsburg bezig met deze opdwarrelende stofkorrel.
Als dit de beelden zijn die Nederland vanuit Straatsburg bereiken, dan zou ik zelf ook Euroscepticus worden. Zijn dit nu de activiteiten van het Europees Parlement? Best belangrijk...
Onbelicht: MIFID2
Maar in diezelfde Straatsburgweek bleef in Nederland iets totaal onbelicht: een akkoord tussen Europarlement en de Raad van Europese ministers over MIFID2. Uhm? MIFID is de hoeksteen van de regulering in de handel in financiële producten die in 2008 in werking trad; voor de crisis dus. Deze richtlijn zorgt voor een Europese interne markt voor financiële producten door de harmonisering van regels voor het beschermen van investeerders in financiële producten zoals obligaties, aandelen en derivaten. De crisis toonde echter aan dat veel handel in financiële producten door niemand nog begrepen werd. Volledige automatisering en flitshandel buiten de conventionele georganiseerde beursplatformen maakte dat bedrog en paniek zich door het hele wereldwijde financiële systeem verspreidde. De Europese Commissie realiseerde zich dat MIFID aan een herziening toe was voordat het goed en wel in werking was getreden. We schrijven 2011.
Na jaren van onderhandelingen, met name tussen lidstaten zoals het Verenigd Koninkrijk dat zijn London City altijd wil beschermen en het Europees Parlement, is er nu een akkoord. Flitshandel wordt aan banden gelegd, er komt meer transparantie in de aandelenhandel en het buiten handelshuizen om 'over the counter' (OTC) handelen wordt verder ingeperkt. Ook worden handelsplatforms in zeer gespecialiseerde financiële producten vanaf nu gereguleerd.
Maar nog belangrijker, en vanaf het begin een belangrijke inzet van de Europese Groenen: er komt een grens aan de hoeveelheid grondstoffenderivaten die je kunt bezitten als die niet rechtstreeks dienen om risico's af te dekken (hedgen) van de producenten en consumenten van grondstoffen. Actoren die geen risico's afdekken zijn in feite pure speculanten die nu nog maar beperkt van deze derivaten gebruik kunnen maken. Daarmee wordt eindelijk de deregulering van bijvoorbeeld voedselspeculatie een halt toegeroepen. En wordt de link tussen speculatie en voedselprijzen aangepakt (http://somo.nl/publications-nl/Publication_3726-nl).
Al met al een deal die verstrekkende gevolgen zal hebben. Zoals de Financial Times het verwoordt:
While the impact of the rules is hard to predict, they will cause some upheaval in London's main financial markets. “Mifid will dramatically reshape the way firms operating in the financial services sector conduct their business,” said Ed Parker, head of derivatives at Mayer Brown, the law firm. “For the OTC derivatives market, there will be a seismic shift resulting in higher costs, tighter margins and reduced flexibility when hedging.”
Lees ook The Economist over de deal: Regulating capital markets, at last
Abstract en complex, maar met grote gevolgen
En zie daar het probleem van de EU. Veel wetgeving is abstract, complex en lijkt ver van ons allemaal te staan. Maar het heeft uiteindelijk grote gevolgen, voor bijvoorbeeld de wereldwijde voedselprijzen in dit geval. Maar door de abstractie schrijft geen Nederlandse krant over de deal. Ok, het Financieele Dagblad had een klein bericht erover onderaan pagina tweeëntwintig. Niet alleen maakt dat de macht van de lobbyisten groter (Europese politici horen alleen de lobbyisten en weinig tegengeluiden); ook krijgen alle Europese inwoners het gevoel dat het Europees Parlement meer bezig is met vergoedingen en wel of niet een minuut stilte voor Sharon dan dit soort wetgeving.
Dit blogbericht is daarmee een eerbetoon aan MIFID2; onthoud die naam. Misschien net iets meer dan best belangrijk.