De Europese Commissie wil meer zeggenschap over het financieel en economisch beleid van de eurolanden. Terecht, vindt GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout. De huidige afspraken volstaan niet om de toekomst van de euro te verzekeren, zo bewijzen de begrotingscrises in Griekenland en andere eurolanden.

Weeffout

“Er zit een weeffout in de afspraken tussen de landen met de euro”, stelt Eickhout. “De coördinatie van de financiële en economische politiek van de eurolanden is te vrijblijvend en te eenzijdig gericht op begrotingstekorten.” De voorstellen die de Europese Commissie vandaag presenteerde benutten de ruimte binnen het huidige Europese verdrag om iets te doen aan het herstellen van die weeffout. Eickhout: “Daarmee neemt de Europese Commissie het stokje over van de taskforce van de voorzitter van de Europese raad van regeringsleiders, Herman van Rompuy, die weinig besluitvaardig is gebleken.”

Financiële sancties

De Europese Commissie wil niet alleen toezien op de begrotingstekorten van de EU-landen, maar ook op hun staatsschuld en op hun concurrentievermogen. Aan eurolanden die te weinig doen om hun tekort te beheersen, om hun schuld te verminderen en om hun arbeidsproductiviteit te verbeteren kunnen financiële sancties worden opgelegd. Die boetes kunnen sneller worden uitgedeeld en kunnen minder makkelijk worden tegengehouden door de Europese ministers van financiën. Voor zo'n blokkade is voortaan een gekwalificeerde meerderheid van de stemmen nodig, zo stelt de Commissie voor.

Vlees keuren

Eickhout juicht dat toe: “De ministers van Financiën zijn als slagers die elkaars vlees keuren. Ze hebben in het verleden een oogje toegeknepen, uit vrees om zelf de volgende te worden wiens product wordt afgekeurd.” Met de nieuwe voorgestelde regels wordt dat een stuk moeilijker en daar wordt de euro sterker van. “De Europese Commissie heeft een geloofwaardige stok achter de deur nodig om landen die een beleid voeren dat de euro schaadt te kunnen corrigeren”, aldus Eickhout.

Eickhout wijst erop dat de Commissie de Europese lidstaten wil kunnen aanspreken op alle soorten macro-economische onevenwichtigheden. “Dat bekent dat ook het grote overschot over de lopende rekening van landen als Duitsland en Nederland bekritiseerd kan worden. Want het exportoverschot van de één is het importoverschot en de schuldenberg van de ander. Meer evenwicht is een noodzakelijk onderdeel van een beter economisch bestuur in Europa.”