Ook luchtvaartmaatschappijen die in Europa vliegen, moeten gaan betalen voor de CO2 die ze uitstoten, net zoals alle andere bedrijfstakken dat in Europa moeten doen. Voor het uitstoten van CO2 moet een bedrijf rechten kopen op een Europese markt, zeg maar een soort aandelenbeurs voor CO2-rechten. Door langzaam het totaal aantal uitstootrechten te verminderen, zal de prijs van CO2 stijgen en worden bedrijven geprikkeld om minder CO2 uit te stoten. We ontkrachten de drie grootste argumenten van de tegenstribbelende luchtvaartsector.
1. Ja maar, het is oneerlijke concurrentie!
De Europese luchtvaartsector heeft sinds jaar en dag een uitzonderingspositie omdat het amper belasting betaalt. Vliegtuigen betalen geen belasting over het brandstofgebruik en vliegtuigtickets zijn vrijgesteld van BTW. Vliegtuigmaatschappijen zoals KLM/Air France schreeuwen nu moord en brand omdat ze wel (net zoals ieder bedrijf in Europa) moeten gaan betalen voor hun CO2-uitstoot, die ze handig 'belasting' noemen. Maar we moeten concluderen dat er van een eerlijk speelveld in de transportsector, met water-, spoor- en wegverkeer dat wel belasting betaalt en CO2-rechten koopt, geen sprake is.
Dat zelfs volgens de huidige regels vliegtuigmaatschappijen vijfentachtig procent van de CO2-rechten gratis krijgen om 'te wennen', vergeten ze voor het gemak. Ter vergelijking: alle energiecentrales in Europa moeten vanaf volgend jaar de volle honderd procent aan uitstootrechten op de markt kopen.
2. Ja maar, tickets worden veel duurder!
De extra kostenpost voor het kopen van CO2-rechten is ongeveer anderhalve euro voor een vlucht van Londen naar New York. Op een vlucht die honderden euro's kost, zal de gemiddelde passagier heus niet moeilijk doen over een extra anderhalve euro. Ondertussen is de verwachting dat de uitstoot van de luchtvaartsector tussen 2005 en 2050 met maar liefst zevenhonderd procent zal toenemen.
3. Ja maar, we moeten wachten op internationale afspraken!
Europese luchtvaartmaatschappijen klagen over oneerlijke concurrentie omdat er geen internationale afspraken zijn gemaakt, maar de Europese regels gelden voor alle maatschappijen die in Europa landen of opstijgen. En het is natuurlijk onwaarschijnlijk dat in een zo concurrerende markt een maatschappij Europa helemaal links laat liggen.
Nederland voerde eerder al een vliegtaks in, maar die werd teruggedraaid onder druk van de luchtvaartmaatschappijen omdat men vond dat dit op Europees niveau geregeld moest worden. Nu Europa stappen zet, klagen vliegtuigmaatschappijen dat er op internationaal niveau afgesproken moet worden. Wat is het excuus als er straks een mondiaal systeem komt?
Natuurlijk moeten we op zoek naar een internationale overeenkomst on de uitstoot van de luchtvaartsector te verminderen. Daar werkt de internationale luchtvaartorganisatie ICAO al sinds 1997 aan, maar vergeefs, want er ligt nog steeds niks op tafel. Bij het uitblijven van een wereldwijde oplossing heeft de Europese Unie daarom besloten om zelf actie te ondernemen. Met deze maatregel pakken we de uitstoot van een derde van alle internationale vluchten aan.
Ook luchtvaartmaatschappijen hebben zich volgens GroenLinks te houden aan Europese wetten om klimaatverandering aan te pakken. De Europese Unie moet niet terugdeinzen voor de spierballentaal die de luchtvaartmaatschappijen nu ineens uitslaan omdat ze hun uitzonderingspositie bedreigd zien. Het vooruitzicht van gevaarlijke klimaatverandering noopt iedereen tot het leveren van een bijdrage, inclusief de luchtvaartsector.