Lieve allemaal,
Ik ben vandaag 222 dagen Kamerlid. Hou op met me! Bijna zeven maanden alweer. Rond deze tijd vorig jaar werd de lijst bekend gemaakt en begon mijn politieke avontuur.
Ik kan nog steeds geen antwoord geven op de vraag hoe is het en vind je het leuk? Ik heb besloten dat dit zoiets groots is dat ik daar nog geen antwoord op hoef te hebben. Dus dat is mijn antwoord voor nu.
Maar 222 dagen is een lange tijd. En velen van jullie hebben mij vertrouwd met jullie stem. Dus hier een update van wat jouw volksvertegenwoordiger de afgelopen periode heeft zitten uitspoken.
Allereerst het Kamerwerk op de apenrots (check de nieuwe podcast aflevering Later als ik groot ben waar ik Koos een rondleiding geef in het nieuwe gebouw).
Deze brugger snapt de procedures steeds beter en is op de meeste dossiers een beetje ingewerkt. Ok ok, maar Senna wat heb je dan bereikt? Het moeilijke is dat onze input niet 1 op 1 in relatie staat tot de output. Dus het eerlijke antwoord is, ik weet het niet. Ik kan je wel vertellen dat het mij en de collega’s van de gehele oppositie niet gelukt is een bezuiniging op de kinderbijslag te stoppen. Dat was erg pijnlijk.
Wel hebben we hopelijk door vragen bijgedragen aan het stoppen van grote terugvorderingen van WIA-voorschotten, een verkapte bezuiniging via btw-tarieven op de inburgeringstrajecten weten te stoppen en worden de zzp regelingen van gemeenten hopelijk beter.
Aankomende week staat de plenaire behandeling van het Belastingplan op het programma. Een behandeling die ik tijdelijk heb overgenomen door het vertrek van collega Bart Snels. Voortbouwend op zijn werk heb ik samen met mijn team een paar mooie amendementen gemaakt die belastingontwijking tegen gaan. Verder deze week de verzamelwet SZW, een commissiedebat Armoede en Schulden en een initiatiefwet met collega @gijsvandijk.
Maar ik probeer ook nog steeds uit te zoomen en te reflecteren op mijn nieuwe vak. Dit eervolle ambt. Heel eerlijk. Ik vind het een lelijke periode in de Nederlandse politiek. Formatie duurt en duurt. Sinds ik kamerlid ben zijn er dus nog geen structurele beslissingen genomen om de problemen van onze tijd aan te pakken. Terwijl we snakken naar verandering.
Veel mensen zijn hun vertrouwen in de politiek kwijt merk ik In gesprekken en tijdens het Huis aan Huizen. Ik moet vaak denken aan de reden dat ik überhaupt de politiek in ben gegaan: “we kunnen het ons niet veroorloven niet in politiek te geloven”. Toch is dat wat mensen zeggen. Het maakt niet uit, het doet er niet toe, het is een pot nat.
Deze woorden raken me. Omdat ik ze herken. Wat ik doe voor nu is elke dag keihard mijn best en zie veel collega’s datzelfde doen. Ik hoop de volgende 222 dagen en die daarop antwoorden te vinden op de vraag hoe we politiek weer kunnen laten werken voor mensen. Voor nu hele fijne zondag avond. En jullie weten je kan me altijd mailen!
Groetjes,
Senna
