“Leven op Tuvalu is als leven op een zinkend schip,’’ vertelt Samuelu, mijn collega parlementariër uit Tuvalu me tijdens de klimaattop. Jongeren hebben geen toekomst en proberen van het eiland af te komen. Zeespiegelstijging gaat veel harder dan verwacht. Hetzelfde hoor ik van Riddhi uit Sint Maarten, dat verwoest werd door een orkaan en nu is het afwachten op de volgende klap. Zij kwam op eigen houtje naar de klimaattop om te pleiten voor een eerlijk fonds voor klimaatschade. Of Rebecca uit Zuid-Soedan, die ziet hoe de droogte steeds meer om zich heen grijpt wat vooral op de levens van jonge vrouwen groot effect heeft. Het vee sterft, de mannen trekken weg voor werk en de jonge meiden stoppen met school en nemen de zorg voor het gezin over.
Sinds het uitbreken van de protesten in Iran slaat het Iraanse regime de demonstraties keer op keer keihard neer. GroenLinks volgt de ontwikkelingen op de voet en vraagt hier keer op keer aandacht voor in de debatten. Vorige week zagen we een nieuw verschrikkelijk dieptepunt: 227 leden van het 290 Iraanse parlementsleden vroegen de rechterlijke macht om demonstranten die zijn opgepakt ter dood te veroordelen. Voor zo’n 14.000 mensen die gevangen zitten dreigt nu de doodstraf. Dit kan, en mag niet gebeuren. De wreedheid van het regime en de veiligheidsdiensten lijkt geen grenzen te kennen.
Gefilmd worden, echo op je mobiel: Iraanse Nederlanders vrezen lange arm Teheran. Vorige week werd bekend dat de Iraanse ambassade tientallen kritische Iraanse Nederlanders nauwlettend in de gaten houdt. Online, en fysiek bij demonstraties.
GroenLinks vindt dat de internationale gemeenschap de verantwoordelijkheid heeft alles op alles te zetten om grootschalig bloedvergieten te voorkomen.
Alleen met meer geld en meer diplomatieke capaciteit kunnen we het grote aantal crises in de wereld het hoofd bieden en de wereld rechtvaardiger maken....